Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/28558 Esas 2015/1005 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının manevi tazminatın reddine ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı, 18.10.2007 ve 27.12.2007 tarihli oturumlarda davalıdan talep ettiği 150.000 İsveç Kronu maddi tazminatın; kendi kazancından davalı kocaya elden verdiği para olduğunu ve boşanmanın fer’i niteliğinde Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesinde yer alan tazminat olmadığını belirterek bu miktar üzerinden harcını tamamlamıştır. Bu istek Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından kaynaklanmamaktadır. Genel hükümlere dayalı olarak istenen maddi tazminat yönünden Aile mahkemesi görevli değildir (4787 sayılı Kanunun 4. maddesi). Görev, kamu düzenine ilişkin olup, yargılamanın her aşamasında hakim tarafından kendiliğinden gözetilir. Davacının maddi tazminat isteğinin tefrik edilerek, bu talep yönünden Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla inceleme yapılarak sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple maddi tazminat yönünden BOZULMASINA, manevi tazminata yönelik temyiz isteklerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.02.2015 (Prş.)