Sanık ... hakkında, Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/10/2019 tarih, 2019/202 Esas, 2019/484 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 150/1. maddesi delelatiyle TCK"nin 86/2, 62, 52. maddeleri gereğince 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair kesin olarak verildiği, yerel mahkemece kanun yararına bozma yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verilerek kanun yararına bozma hususunda takdiri için dosyanın Giresun Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi üzerine, Giresun Cumhuriyet Başsavcılığının 25.11.2019 tarihli yazısı ile kanun yararına bozma talebinin gereği için Adalet Bakanlığının 31/12/2019 gün ve 94660652 - 105 - 28 - 19755- 2019 - kyb sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/01/2020 gün ve KYB/2020/2052 sayılı ihbar yazısı ile;
"Basit yaralama suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair GİRESUN 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/10/2019 ve 2019/202 Esas, 2019/484 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi. Dosya kapsamına göre, mahkemesince, sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar verildiği ve dosyaya konu suçun denetim süresinde işlediğinden bahisle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 08/07/2019 tarihli ve 2019/2700 Esas, 2019/12780 Karar sayılı ilâmında, "...sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nin 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın kesinleşme tarihleri itibariyle (20.05.2014) engel oluşturmaması karşısında; yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden dolayı kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,..." şeklinde belirtildiği üzere, adlî sicil kaydına göre sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Giresun Ağır Ceza Mahkemesinin 04/03/2014 tarihli ve 2013/168 Esas, 2014/55 sayılı kararının, sanığın mahkumiyetine esas basit yaralama suçu yönünden 27/05/2014 tarihinde, 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar İle Diğer Aletler Hakkında Kanun"a muhalefet suçu yönünden ise 12/03/2014 tarihinde kesinleştiği, söz konusu kararın kesinleşme tarihleri itibarıyla yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine engel teşkil etmeyeceği cihetle, adlî sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olacak şekilde başkaca kayıt bulunmayan, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak takdiri indirim de uygulanan sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, evvelce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden bahisle, kanunî olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmemiştir. 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 31/12/2019 gün ve 94660652-105-28-19755-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ olunur." denilerek 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması” Dairemizden istenilmiş ise de;

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı ve incelenen dosya içeriğine göre;

1-) 5271 sayılı TCK"nin 231. maddesinde yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, hukukumuzda ilk kez 15.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Yasasının 23. maddesi ile çocuklar hakkında, 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasanın 23. maddesiyle 5271 sayılı Yasanın 231. maddesine eklenen 5-14. fıkralar ile de yetişkinler için kabul edilmiş, aynı Yasanın 40. maddesiyle 5395 sayılı Yasanın 23. maddesi değiştirilmek suretiyle denetim süresindeki farklılık hariç olmak koşuluyla, çocuklar ile yetişkinler hükmün açıklanmasının geri bırakılması açısından aynı koşullara tabi kılınmıştır.
Yetişkin sanıklar yönünden başlangıçta şikâyete bağlı suçlarla sınırlı olarak, hükmolunan bir yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezası için kabul edilen bu müessese, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2008 gün ve 5728 sayılı Yasanın 562. maddesiyle 5271 sayılı Yasanın 231. maddesinin 5 ve 14. fıkralarında yapılan değişiklik ile hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezaları için uygulanabilir hale getirilmiş, böylece başlangıçta yetişkin sanıklar hakkında şikâyete bağlı suçlarla sınırlı olarak uygulanan bu kurum Anayasanın 174. maddesinde güvence altına alınan İnkılâp Yasalarında yer alan suçlar ayrık olmak üzere tüm suçları kapsayacak şekle dönüştürülmüş, 25.07.2010 gün ve 27650 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 22.07.2010 gün ve 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile 231. maddenin 6. fıkrasına eklenen cümle ile, sanığın kabul etmemesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği esası getirilmiş, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi ile de 231. maddenin 8. fıkrasına birinci cümleden sonra gelmek üzere eklenen cümle ile, denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği düzenlenmiştir.
Sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden ve doğurduğu sonuçlar itibariyle karma bir özelliğe sahip bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, denetim süresi içinde kasten yeni bir suçun işlenmemesi ve yükümlülüklere uygun davranılması halinde, geri bırakılan hükmün ortadan kaldırılarak kamu davasının 5271 sayılı CYY’nin 223. maddesi uyarınca düşürülmesi sonucu doğurduğundan, bu niteliğiyle sanık ile devlet arasındaki cezai nitelikteki ilişkiyi sona erdiren düşme nedenlerinden birisini oluşturmaktadır.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının koşulları;
1-Suça ilişkin koşullar,
a)- Yargılama sonunda mahkumiyet hükmü tesis edilmesi ve 2 yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezası,
b)- Suç Anayasanın 174. maddesinde güvenceye alınan suçlardan bulunmaması,
2- Sanığa ilişkin koşullar,
a)-Sanığın daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış olması,
b)-Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi,
c)-Mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak sanığın yeniden suç işlemeyeceği kanaatine ulaşılması gerekmektedir. Bu koşulların bulunması halinde mahkeme hükmün açıklanmasını geri bırakmaya karar verebilir.
Somut dosyamıza gelince; Sanık ... hakkında ve Giresun Ağır Ceza Mahkemesinin 04/03/2014 tarih, 2013/168 Esas - 2014/55 sayılı hükmünde, kasten yaralamaya kalkışma suçundan 3.740 TL doğrudan adli para cezası, ruhsatsız tabanca bulundurma suçundan ise 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezasına dair mahkumiyetiyle ilgili olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek, 5 yıl süre ile denetim süresi öngörüldüğü, kasten yaralamaya kalkışma yönünden kurulan hükmün itirazın reddi üzerine 27.05.2014, ruhsatsız tabanca bulundurma suçu yönünden ise itiraz edilmeden 12.03.2014 tarihinde kesinleştiği; 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 72. maddesi ile 5271 sayılı Kanunun 231/8. maddesine eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” biçimindeki düzenlemeden sonra sanığın 03/11/2017 tarihinde işlediği ileri sürülen kasten basit yaralama suçuyla ilgili olarak Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.10.2019 tarihli ve 2019/202 Esas, 2019/484 sayılı kararı ile; " ..sanığın neticeten 2.000,00 tl adli para cezası ile cezalandırılmasına ... sanık hakkında daha önceden verilmiş HAGB kararı olduğu ve iş bu suçu denetim süresi içerisinde işlediği anlaşılmış olmakla; 5271 sayılı CMK"nin 231/8-2. cümlesi gereğince koşulları oluşmadığından, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına,." şeklinde hüküm kurulduğu; denetim süresi içerisinde suç işleyen sanık hakkında, yasal şartları oluşmadığından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının uygulanmasına yer olmadığına hüküm bu yönden usul ve yasaya uygun olduğu, velevki bir anlık gerekçenin yerinde ve yeterli olmadığı düşünülse bile, bu durum genel yargılamada temyiz davasının konusu olup, bu haliyle de sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu uygulanmamasına yönelik kararda takdir yetkisinin kullanımı yasa yararına bozmaya konu yapılamayacağından, Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/10/2019 tarih, 2019/202 Esas, 2019/484 sayılı kararında bir isabetsizlik bulunmadığından yerinde görülmeyen kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 22.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.