MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/04/2014 tarih ve 2012/498-2014/109 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin ortaklar kurulu kararı ile....l Oto İnş.Taah. Tur.Tic.Ltd.Şti.’nin 30.11.2006-30.04.2011 tarihleri arasında müdürlüğünü yaptığını, bu görevi boyunca şirket tarafından aylık 750,00 TL ücretinin ödenmediğini ve şirket lehine yaptığı harcamaları şirketten tahsil edemediğini, bunun üzerine toplam 40.500,00 TL ücret alacağı ile toplam 29.500,00 TL şirket yararına yaptığı masrafları için başlatılan icra takibine davalı şirketin haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek davalının icra dosyasına vaki itirazının iptali ile % 40’tan az olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davacının 2006 yılında müdür seçildiğini ve 2010 yılında ikinci defa müdür seçildiğinde geriye yönelik olarak maaş almadığını/alamadığını beyan etmediğini, bir müdürün 6 yıl boyunca maaş almadan görev yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının şirketin defter, belge ve kayıtlarını şirkete teslim etmediğini savunarak davanın reddini istemiş, %40 oranında kötüniyet tazminatının davacıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı şirketten ödenmemiş 53 aylık ücret alacağı bulunduğu ve kendisine verilen yetki çerçevesinde yaptığı belgeye dayalı harcamaların 13.587,82 TL olduğunun tespit edildiği, ayrıca alacağın likit olmadığı gerekçesiyle itirazın kısmen iptali ile takibin 53.337,82 TL asıl alacak üzerinden devamına, tarafların icra inkar ve kötüniyet tazminatı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Dava, şirket müdürü tarafından ücret ve diğer alacağa yönelik başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, davalı şirket cevap dilekçesi ile şirket müdürünün 6 yıl boyunca maaş almadan görev yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, ayrıca şirket hesabına yaptığını iddia ettiği harcamaların da ispata muhtaç olduğunu, bu hususların şirketin defter ve kayıtlarından anlaşılabileceğini, fakat şirket defter ve kayıtlarının davacı tarafından şirkete teslim edilmediğini savunarak şirketin defter ve kayıtlarına dayanmıştır. Ayrıca, davacıdan sonra davalı şirkete kayyım olarak atanan ve daha sonra görevi sona eren ... da 20.03.2013 tarihli celsede davacı tarafından şirketin defter ve kayıtlarının kendisine teslim edilmediğini beyan etmiştir. Davacı ise davalı savunması karşısında şirketin defter ve
kayıtlarının kendisinde olup olmadığı hususunda sükut etmiş, mahkemece bu hususta hiçbir araştırma yapılmadan ve davalının delilleri toplanmadan karar verilmiştir. Ayrıca, dosyada bulunan ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının şirket hesabına yaptığını iddia ettiği harcamaların bir kısmının şirket tarafından yapıldığı, bir kısmının ise şirket adına davacının yaptığı tespit edilmiş ancak bu harcamaların şirketin mal varlığından mı, yoksa davacının kendi mal varlığından mı yapıldığı araştırılmamıştır. Kaldı ki bu hususun da araştırılması için şirketin defter ve kayıtların dosyaya sunulması gerekmektedir.
Oysa, tarafların kendilerinin veya karşı tarafın delil olarak dayandıkları ve ellerinde bulunan tüm belgeleri mahkemeye ibraz etmesi ya da bundan kaçınmasına bağlanması gereken hukuksal sonuçlar, HMK"nın 219"ncu ve ardından gelen maddelerde düzenlenmiştir. HMK"nın 220. maddesi uyarınca, ibrazı istenen belgenin (ticari defterlerin), ileri sürülen hususun ispatı için zorunlu ve bu isteğin kanuna uygun olduğuna mahkemece kanaat getirildiği ve karşı taraf da bu belgenin elinde olduğunu ikrar ettiği veya ileri sürülen talep üzerine sükut ettiği yahut belgenin var olduğu resmi bir kayıtla anlaşıldığı veya başka bir belgede ikrar olunduğu takdirde, mahkeme bu belgenin ibrazı için kesin bir süre verir. Belgeyi ibraz etmesine karar verilen taraf, kendisine verilen sürede belgeyi ibraz etmez ve aynı sürede, delilleriyle birlikte ibraz etmemesi hakkında kabul edilebilir bir mazeret göstermez ya da belgenin elinde bulunduğunu inkâr eder ve teklif edilen yemini kabul veya icra etmezse, mahkeme, duruma göre belgenin içeriği konusunda diğer tarafın beyanını kabul edebilir.
Bu bağlamda, davacı mahkemenin talebi üzerine kendi sorumluluğu altında bulunduğunu sükut ederek kabul ettiği şirketin ticari defter ve kayıtlarını ibraz etmek zorundadır. Bu durumda, mahkemece, yukarıda anılan hususlar araştırılarak şirketin önceki müdürü olan davacıya ticari defter ve kayıtların ibrazı için kesin süre verilerek sonrasında 6100 sayılı HMK"nın 219. vd. maddeleri uyarınca değerlendirme yapılması gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda davalının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 09/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.