Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/951 Esas 2018/3246 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı"nın, 14/03/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ..."nın, mahkûmiyetine ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/07/2017 tarihli ve 2016/624 esas, 2017/675 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 21/03/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla ...:
1- Sanığın 09/03/2016 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/07/2017 tarihli ve 2016/624 esas, 2017/675 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 58. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
2- Tekerrür hükümlerinin uygulanmasının yasaya aykırı olduğu gerekçesi ile kanun yararına bozma yoluna başvurulması üzerine mahkemece 01/02/2018 tarihli ek karar ile tekerrür hükümlerinin uygulanması yönünden infazın durdurulmasına karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Sanığın tekerrüre esas alınan Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2014 tarihli ve 2013/391 esas, 2014/367 karar sayılı ilâmına konu 1.320,00 Türk lirası adlî para cezasının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu 272/3-a maddesi uyarınca kesin olması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/07/2017 tarihli ve 2016/624 esas, 2017/675 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Mahkemece tekerrüre esas alınan Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/05/2014 tarihli ve 2013/391 esas, 2014/367 karar sayılı ilâmına konu 1.320,00 Türk lirası adlî para cezasının, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca, hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305/1-1 bendi ve 5320 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi gereğince temyiz yolu kapalı olup kesin olduğundan tekerrüre esas alınamayacağı gibi, tekerrüre esas alınan bu ilamda sanığın 18 yaşından küçük olduğu anlaşılmakla TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınmasının zaten mümkün olmadığı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilam da bulunmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının yasaya aykırı olduğundan, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D) Karar: Açıklanan nedenlere göre, Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/07/2017 tarihli ve 2016/624 esas, 2017/675 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmın ÇIKARILMASINA, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 05.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.