Adalet Bakanlığı"nın, 14/12/2017 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’nün tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ilişkin İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 20/04/2015 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı ek kararının ve TCK’nın 191/1 ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair aynı Mahkemenin 25/12/2015 tarihli ve 2015/366 esas, 2015/371 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca 22/12/2017 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla ...:
1- Sanık hakkında 02/10/2004 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/03/2005 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nın 404/2, 405/2, 59/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
2- Hükmün infazı aşamasında, hükümden sonra yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 191. maddesi uyarınca hükümlünün hukuki durumu yeniden değerlendirilmesi sonucunda, İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/04/2015 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı ek kararı ile 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği,
3- Hükümlünün tedbirin gereklerini yerine getirmediğinin bildirilmesi üzerine, yargılamaya devam edilerek İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/366 esas, 2015/371 sayılı kararı ile sanığın 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/1 ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "1- İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/04/2015 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı ek kararı yönünden yapılan değerlendirmede;
Sanık hakkında 02/10/2004 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/03/2005 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı ilk kararından sonra, yapılan uyarlama yargılamasında 20/04/2015 tarihli ek karar ile sanığın lehine olduğu gerekçesiyle 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun"un 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verilmiş ise de, mezkur karardan önce 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrasında yer alan “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, 28/06/2014 tarihi itibarıyla 5237 sayılı Kanun"un 191. maddesinde tanımlanan "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak" suçu nedeniyle yürütülmekte olan kovuşturma aşamasında, hakkında daha önce tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, suçu sabit görüldüğü takdirde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesinde,
2- İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/366 esas, 2015/371 sayılı kararı yönünden yapılan değerlendirmede;
Dosya kapsamına göre, sanığın İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli kararına konu kullanmak amacıyla uyuşturucu madde satın almak suçuna ilişkin alınan ifadesinde, suçu konu uyuşturucu maddeyi diğer sanık Haydar Heptepe"den aldıklarını beyan ettiği nazara alındığında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 192/3. maddesindeki "Bu suçlar haber alındıktan sonra gönüllü olarak, suçun meydana çıkmasına ve fail veya diğer suç ortaklarının yakalanmasına hizmet ve yardım eden kişi hakkında verilecek ceza, yardımın niteliğine göre dörtte birden yarısına kadarı indirilir." şeklindeki düzenleme kapsamında sanık hakkında tayin olunan cezadan indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde fazla ceza tayininde, isabet görülmemiştir." denilerek, İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 20/04/2015 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı ek kararının ve aynı Mahkemenin 25/12/2015 tarihli ve 2015/366 esas, 2015/371 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
1- İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/04/2015 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı ek kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin incelenmesi:
Sanık hakkında 02/10/2004 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı verilen 25/03/2005 tarihli ilk hükümden sonra yürürlüğe giren 5560 sayılı TCK’nın 191/2. maddesinin sanık lehine olduğu gerekçesiyle sanık hakkında uyarlama yapılarak 20/04/2015 tarihli ek karar ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmiş ise de,
Karardan önce 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrasında yer alan “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, hakkında daha önce tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında CMK"nın 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi zorunlu olup, kanundaki özel düzenlemede yer alan bu emredici hüküm nedeniyle sanık hakkında 5560 sayılı TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan kanun yararına bozma talebi yerindedir.
2- İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/366 esas, 2015/371 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin incelenmesi:
Kanun yararına bozulması talep edilen 25/12/2015 tarihli kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilen 20/04/2015 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin karara aykırı davranılması üzerine verilmiş olması karşısında, bozma nedenine göre hükümlünün hukuki durumu yeniden değerlendirileceğinden, infaz aşamasında verilen bu karar yok hükmünde olup bu aşamada İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/366 esas, 2015/371 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin incelenmesinde hukuki yarar bulunmadığından, bu karara yönelik istem inceleme dışı tutulmuştur.
D) Karar : Açıklanan nedenlere göre, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ilişkin İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 20/04/2015 tarihli ve 2004/372 esas, 2005/71 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 05.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.