Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/879 Esas 2017/99 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/01/2015 gün ve 2012/402-2015/30 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 22.09.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, müvekkili tarafından kullanılan kredi esnasında yapılan hayat sigortasının işsizlik teminatını da kapsadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 1.000,00 TL talep etmiş, bilirkişi incelemesinden sonra davayı ıslah ederek talebini 1.905,00 TL olarak belirlemiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiştir. Bu durumda, dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 09/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.