Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/16260 Esas 2015/996 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından, karşı boşanma davası yönünden; davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise kocanın boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminat ve nafaka taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Karşı dava, cevap dilekçesiyle veya esasa cevap süresi içinde ayrı bir dilekçe verilmek suretiyle açılır. Süresinden sonra karşı dava açılması halinde, mahkeme davaların ayrılmasına karar verir (HMK.md.133). Davalının, karşı boşanma davasını da ihtiva eden cevap dilekçesini süresi içinde vermediği doğrudur. Bu halde, yasal olarak karşı davanın tefriki gerekiyor ise de, karşı dava da boşanmaya ilişkin olduğuna göre, davaların, birlikte görülmesi ve delillerin birlikte değerlendirilmesinde usul ekonomisi bakımından yarar bulunduğundan, ayırma kararı verilmeyip, asıl dava ile birlikte görülmüş olmasında bir isabetsizlik görülmemiş, davacı-karşı davalı (koca)’nın bu yöne ilişkin temyiz itirazları ile dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere göre, diğer hususlara ilişkin temyiz itirazları da yersiz bulunmuştur.
2-Davalı-karşı davacı (kadın)’ın temyiz itirazlarına gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı (kadın)"ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Mahkemece; “boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurlu” kabul edilmiş, kadının tazminat talepleri bu sebeple reddedilmiştir. Oysa, davacı-karşı davalı (koca)’nın, aldatma olmasa bile güven sarsıcı tutum ve davranışlarda bulunduğu ve eşini “…s…tir ol” diyerek evden kovduğu, kadının ise zorunlu olmadıkça eşiyle iletişimden kaçındığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebep olan olaylarda kocanın, daha fazla kusurlu olduğu kabul edilmelidir. Hal böyleyken, taraflar “aynı oranda” kusurlu kabul edilip, buna bağlı olarak kadının tazminat isteklerinin reddine karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) maddenin (b) bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) ve (2.) maddenin (a) bendinde gösterilen sebeplerle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden ... yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran .... geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.05.02.2015 (Prş.)