11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1153 Karar No: 2017/1408
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1153 Esas 2017/1408 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın Konya 8. İcra Müdürlüğü'nün dosyasındaki icra takibi sırasında resmi belgede sahtecilik suçu işlediği kabul edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, suçun işlendiği tarih ile davanın sonuçlandığı tarih arasında zaman aşımı süresi dolmuş olduğundan, sanık hakkındaki suçlama düşürülmüştür. Kararda, düşürme işleminin hangi kanun maddelerine dayandığı da belirtilmiştir. Bu kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.
11. Ceza Dairesi 2017/1153 E. , 2017/1408 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığa isnat olunan resmi belgede sahtecilik suçunun suç tarihinin, suça konu bononun sanık tarafından Konya 8.İcra Müdürlüğü"nün 2004/6817 esas sayılı dosyasında icra takibine konulduğu 07/12/2004 tarihi olduğu kabul edilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nın 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 07.12.2004 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 28.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.