Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/265 Esas 2020/2005 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/265
Karar No: 2020/2005
Karar Tarihi: 05.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/265 Esas 2020/2005 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında sanık beraat etti. Şikayetçi vekili olarak temyiz başvurusunda bulunan avukatın istemi reddedildi. Ayrıca, zarar gören şirketin katılan olarak kabul edilemeyeceği belirtildi. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/1. maddesi uyarınca suçtan zarar görenin ilk derece mahkemesindeki kovuşturma evresinin her aşamasında hüküm verilinceye kadar şikayetçi olduğunu bildirmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, 238. maddeye göre davaya katılma isteminde bulunmadıkları için şirketin katılan olarak kabul edilemeyeceği ifade edildi. İlgili kararda 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra temyiz talebinde bulunulması gerekirken, şikayetçi vekilinin sanık hakkında kurulan hükmü temyiz etmesi yasalara uygun görülmedi. Kovuşturma evresinde şikayetçinin yöntemine uygun biçimde davetiye tebliğ edilmesine rağmen dava katılımı talebinde bulunmadığı için temyiz talebinin reddedildiği belirtildi. Kanun maddeleri: 1412 sayılı CMUK'nın 310/1, 5271 sayılı CYY'nın 237/1 ve 238. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2020/265 E. , 2020/2005 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I) Av. ...’ın şikayetçi ... vekili sıfatıyla sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Şikayetçi ...’ın yokluğunda verilen ve 09/07/2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 20/07/2015 tarihinde temyiz eden şikayetçi vekilinin sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin REDDİNE,
II) Av. ...’ın suçtan zarar gören Nasuhoğulları Dayanıklı Tüketim Malları Turizm İnşaat Otomotiv Zirai aletler Gıda Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti vekili sıfatıyla sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CYY.nın 237/1.maddesi uyarınca suçtan zarar görenin ilk derece mahkemesindeki kovuşturma evresinin her aşamasında hüküm verilinceye kadar şikayetçi olduğunu bildirerek kamu davasına katılabileceği gözetilerek, kovuşturma evresinde yöntemine uygun biçimde davetiye tebliğ olunmak suretiyle duruşmadan haberdar edilmesine karşın, aynı Yasanın 238.maddesinde açıklandığı şekilde davaya katılma isteminde bulunmadığı anlaşılan şikayetçi şirketin katılan olarak kabulü olanaklı olmadığından, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin reddine dair mahkemenin 11/09/2015 gün ve 2014/361 Esas, 2015/446 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddi ile temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.