MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın, yoklukta verilen hükmü temyiz ile birlikte talep ettiği eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, istem eski hale getirme olarak kabul edilerek verilen 05.05.2011 tarihli istemin reddine dair ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu ve 17.02.2010 havale tarihli dilekçe ile sanığın müdafinin oğlu tarafından Avukat ..."ın vefat ettiği bildirildiği, mahkemece sanığa ulaşılamadığından bahisle yoklukta karar verildiği, gerekçeli kararın tebliğinin de usulsüz olduğu anlaşılmakla; temyizin süresinde kabulü ile yapılan incelemede;

Şikayetçinin kaybolan cüzdanında bulunan kredi kartıyla sanığın işyerinden kimlik sorulmadan alışveriş yapılmasını sağladığından bahisle açılan davada; sanık suçlamayı kabul etmemiş, dükkanın dışında olduğu sırada işyerinde bulunan arkadaşı ..."nin müşteri geldiğini haber vermesi üzerine geldiğinde biri bayan iki erkek olmak üzere üç kişinin ikisi yabancı olup erkeklerden biri tercüman olduğu ve alışveriş yapmak istedikleri, ödeme sırasında bayanın kredi kartıyla ödeme yapılacağından kimlik istediğini, hatta kimlik ve kart fotokopisini çektiğini ve garanti belgelerini de bu kimliğe göre doldurduğunu, karttaki isimle tuttuğunu, bu nedenle şüphelenmediğini, daha sonrada bankadan yatan parayı çekip işyeri ile ilgili harcadığını savunması, dosya kapsamı itibariyle 5464 sayılı Yasanın 17. maddesinde üye işyerine ait yükümlülükleri yerine getirdiği anlaşılmakla, sanığın kartın çalıntı olduğunu bilerek kullandığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı halde sübut bulmayan suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.