Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/392 Esas 2017/1395 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında: Beraat Sanık ... hakkında: Mahkumiyet

1- Sanık ... hakkında kurulan beraat kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter bulunmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun gerekçeleri gösterilerek kabul edilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarına gelince;
2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddia ve kabul olunan sanığın suçlamayı kabul etmeyerek, ... ve ... isimli kişilerin işyeri açacaklarını söyleyerek bazı belgeler aldıklarını, ancak kendisini kandırdıklarını savunması, sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için; 2005 ve 2006 takvim yılına ait suça konu fatura örneklerinden yeter sayıda temin edilip dosya arasına konulmasından sonra incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, suça konu faturaları kullanan şirket yetkilileri dinlenerek faturaları kimden, hangi ticari ilişkiye dayanarak aldıkları konusunda beyanlarının alınması, ... ve ... isimli kişilerin tanık olarak beyanlarına başvurulması ve gerektiğinde faturalar üzerindeki imzaların sanık ile tanıkların eli ürünü olup olmadığı konusunda bilirkişi raporu aldırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.