MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde,
Sanıklar ... ve ...’ye yükletilen hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerde TCK"nın 62. maddesi uyarınca yapılan indirim sırasındaki hesap hatası nedeniyle sonuç hapis cezası 1 yıl 2 ay 17 gün yerine, 1 yıl 1 ay 22 gün olarak eksik belirlenmiş ise de; aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanıklar müdafinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret ve sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanıklar ... ve ...’ın hakaret suçunu kabul etmemesi, olay tutanağı ve katılanların aşamalardaki beyanlarında anlatılan “arabayı çekemezsiniz, siz kim oluyorsunuz” şeklindeki sözlerinin hakaret teşkil etmemesi karşısında, sanık savunmalarına neden itibar edilmediği, hangi beyana hangi gerekçeyle üstünlük tanındığı kararda tartışılıp gerekçesi gösterilmeden, sanıkların hangi sözlerle katılanlara hakaret ettiği kanıtlara dayalı olarak açıklanmadan yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2) Sanıklar ..., ... ve ...’nin aracın bağlanmasına itiraz ettikleri, daha sonra emniyette katılanları tehdit ettiği olayda, sanıkların katılanlara karşı kamu görevlerini yerine getirmelerinden sonra tehdit eylemlerinde bulunduğunun ve kamu görevlerini engellemeye yönelik eyleminin bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanıkların eylemlerinin TCK’nın 106. maddesinin birinci cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Sanıklar ..., ... ve ...’ye yükletilen görevi yaptırmamk için direnme suçunun, (2) nolu maddedeki bozma sebebi uyarınca unsurları itibariyle oluşmadığının kabul edilmesi halinde, sanık ...’un eylemi yönünden TCK"nın 265/3. fıkrasının yeniden değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunması,
4) Kabule göre de;
a) Sanıklar müdafiinin 14/04/2014 tarihli duruşmadaki lehe hükümlerin uygulanması talebinin sanıklar hakkında, TCK’nın 50. maddesindeki hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesini de kapsadığı halde, bu hususta kanuni dayanaklar gösterilerek olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
b) Sanıkların, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmelerine karşın, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülerek, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.