Yargıtay - Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2009/7251 Esas 2010/27 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/7251
Karar No: 2010/27
Karar Tarihi: 07.01.2010

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2009/7251 Esas 2010/27 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki dava sonucu, 1.350,00 TL tutarında talep kabul edilmiştir. Davalı vekili, Sulh Hukuk Hakimliği’nin verdiği kararın Yargıtayca incelenmesini istemiştir. Ancak, kesinleşen kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi, Yargıtayca temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 14.7.2004 tarihli 5219 Sayılı Yasa'nın 2. maddesi ve HUMK'nun 427. maddesi açıklanarak, kesinlik sınırının 01.01.2009 tarihinden itibaren 1.400,00 TL'ye çıkarıldığı ifade edilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2009/7251 E. , 2010/27 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... Sulh Hukuk Hakimliğince verilen 10.06.2009 gün ve 2009/120-520 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
K A R A R -
14.7.2004 gün ve 5219 Sayılı Yasanın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK.nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2009 tarihinden itibaren 1.400,00 TL’ye çıkarılmıştır.
...Sulh Hukuk Hakimliği’nin kararı 10.06.2009 tarihlidir. Davada 1.350,00 TL’nin tahsili talep edilmiş, talep aynen kabul edilmiştir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ve ¾ Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca’da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 07.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.