Petrol Kaçakçılığı - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11874 Esas 2021/2837 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11874
Karar No: 2021/2837
Karar Tarihi: 24.02.2021

Petrol Kaçakçılığı - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11874 Esas 2021/2837 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, petrol kaçakçılığı suçu nedeniyle verilen yerel mahkeme hükmünü incelerken, sanıkların suçun yürürlükte olan 5015 sayılı yasa kapsamında kaldığını ancak bu yasanın daha sonra yürürlükten kaldırıldığını belirtiyor. Ayrıca, yeni yasal düzenlemelerle sanıkların cezalarına ilişkin hükümler olduğunu ve bu nedenle yerel mahkemenin cezaları yeniden değerlendirmesi gerektiğini vurguluyor. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle, bu madde yeniden değerlendirilmelidir.
Kanun maddeleri:
- 5015 sayılı Yasa'nın Ek 5/1. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/11 ve 3/12. maddeleri
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 53. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/11874 E. , 2021/2837 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Petrol Kaçakçılığı
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, iade

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/11 ve 3/12. maddeleri kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/11 ve 3/12. maddeleri ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.