MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ




Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme dosyası temyiz incelemesi için Dairemize gönderilmiş olup, dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince temyiz incelemesi için Dairemize gönderilen dosyada, davanın ilk açıldığı Gaziantep Asliye Ticaret Mahkemesince 29/04/2015 tarihinde görevsizlik kararı verildiği ve bu kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, dosyanın Gaziantep 5. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderildiği, anılan mahkeme tarafından da görevsizlik kararı verildiği, Yargıtay 20. Hukuk Dairesince Gaziantep 5. Asliye Hukuk Mahkemesinin merci tayini yoluna gidilmiştir.
Görevli mahkemenin esas hakkında karar verdiği tarihte dava 6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde düzenlenen istinaf kanun yoluna tabi olup, merci tayini kararı Gaziantep 5. Asliye Hukuk Mahkemesinin esas hakkında verdiği kararın kanun yolu incelemesi açısından herhangi bir etkiye sahip değildir. HMK"nın geçici 3. maddesinin 2. fıkrasında sözü edilen kararlar esasa ilişkin verilen kararlar ile temyiz yoluna başvurulup Yargıtay incelemesinden geçen kararlar ile ilgili olduğundan temyiz yoluna başvurulmadan kesinleşen kararların, esasa ilişkin kararlar açısından sadece temyiz yoluna gidilebileceği sonucuna götürmez.
O halde; eldeki esasa ilişkin mahkeme kararı verildiği tarihte istinaf kanun yoluna tabi olduğundan dosyanın kanun yolu değerlendirmesi yapmak üzere yerel mahkemesine iadesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kanun yolu değerlendirmesi yapılmak üzere dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 31/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.