Rüşvet almak - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15299 Esas 2014/5455 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15299
Karar No: 2014/5455
Karar Tarihi: 15.05.2014

Rüşvet almak - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15299 Esas 2014/5455 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir müştekinin rüşvet vermekle suçladığı polis memurlarının sanıkların olduğu iddiasına delil bulunamadığından, atılı suçtan sanıkların delil yetersizliğinden beraatına karar verilmesi gerektiğini belirterek, verilen hükümleri bozmuştur. Kanuna aykırı olduğu sonucuna varan mahkeme, hükümleri bozma kararı vermiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.
5. Ceza Dairesi         2013/15299 E.  ,  2014/5455 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 5 - 2013/15888
    MAHKEMESİ : Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 04/12/2012
    NUMARASI : 2012/362 Esas, 2012/480 Karar
    SUÇ : Rüşvet almak

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Suç tarihinde maddi hasarlı kaza yapan ve bilahare aracını hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen V..D..un tamirhanesine götüren müştekinin yanına gelen polis memurlarının aracın muayenesinin yapılmamış olduğunu belirterek bağlanmaması için rüşvet istedikleri, Veysel’in pazarlık yaparak 250 TL parayı sanıkların aracına bıraktığı ve bu şekilde atılı rüşvet alma suçunu işledikleri kabul edilerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; dosya kapsamı, mevcut deliller, 11/10/2010 gün ve 2010/5776-7402 sayılı bozma ilamımız üzerine celbedilen soruşturma raporu ve belgelere nazaran müştekinin 13/02/2009 günlü savcılık beyanında rüşvet istemeye gelen iki polis memurunun, kaza yaptığında ilk gelen memurlar olmadığını ifade ederek hiçbir aşamada sanıkları teşhis edememesi, kurumdan gelen yazı içeriğine göre ibraz edilen telsiz kayıtlarının doğruluğu ve bu kayda göre ilk müdahale eden ekibin sanıkların görevli olduğu 5422 sayılı ekip olması, dinlenen savunma tanıklarının bunu doğrulaması, getirtilen soruşturma dosyasında da beyanlarına başvurulan müşteki, V.. D.., tanıklar ve sanıkların iddia ve suçu inkarları ile kovuşturma sırasında da aynı inkarlarını devam ettirmeleri karşısında, dosyada sanık Veysel’in hazırlık aşamasında parayı bizzat kendisinin kamu görevlilerine verdiğine dair, müşteki M.. B..’nın savcılık beyanıyla çelişen ifadesi ile vesikalık fotoğraflardan sanık B.. G..’i teşhisi dışında delil bulunmadığı, iletişimin tespiti neticesi elde edilen konuşma içeriklerinden suçu işleyenlerin bu sanıklar olduğu sonucuna ulaşılamadığı ve açıklanan tüm bu hususların sanıklar lehine şüphe doğurduğu, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince de atılı suçtan delil yetersizliğinden beraetlerine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.