MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali (sanık ...), kasten yaralama (sanık ...)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Olayın intikal şekli ve zamanı, müştekinin aşamalardaki ifadeleri, savunma, doktor raporları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, tanık ..."ın beyanı alınmadan hüküm kurulmasının hatalı olduğu gerekçesiyle bozma isteyen düşünce ile sanık ..."ın duruşmada lehine olan hükümlerin uygulanması yönünde herhangi bir talebi olmayıpı, basit cinsel saldırı suçundan kurulan hükümde sanık hakkında TCK"nın 102/1. maddesinin uygulanmasına hükmedildiğinin anlaşılması karşısında bu hususlara ilişkin tebliğnamedeki bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesinde yer alan, ""Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir"" düzenlemesi gözetilerek yapılan değerlendirmede mahkemece yargılama gideri olan 32 TL"nın CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca ikiye bölünerek sanıklardan eşit olarak tahsiline karar verilmesi karşısında, bu miktardan sanığın payına düşen 16 TL"lık yargılama giderinin devlet hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde sanıktan tahsiline hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan yargılama giderine ilişkin paragrafın çıkartılarak yerine “... sarf edilen dört davetiye gideri 32 TL yargılama giderinden CMK"nın 326/2. maddesi gereğince sanık ..."ın payına düşen 16 TL"nın 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanık ..."ın aşamalardaki ifadeleri ile kardeşi olan katılan ..."ün beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında sanık ..."ın, diğer sanık ..."a karşı işlediği kasten yaralama suçu yönünden 5237 sayılı TCK"nın 25. maddesinde düzenlenen meşru savunma hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının hükümde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yargılama gideri olan 32 TL"nın CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca ikiye bölünerek sanıklardan eşit olarak tahsiline karar verilmesi karşısında, sanıkların payına düşen yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle sanık ..."a yükletilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.