Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 05/07/2009-30/09/2011 tarihleri arası eksik bildirilen sürelerin tespiti ile 700 TL ücret üzerinden sigorta primine esas kazancın belirlenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, yazılı olduğu şekilde istemin istemen kısmen kabulü ile, davacının 01/12/2009-14/04/2010 ve 19/03/2011-30/09/2011 tarihleri arası çalıştığının tespitine ve sigorta primine esas ücret yönünden 07/07/2009-30/09/2011 tarihleri arası net 700,00 TL olarak belirlenmesine karar verilmiş ise de, bu sonuca hizmet tespiti yönünden eksik araştırma ve inceleme sonucu varılmıştır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddeleri gereği bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır.Yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilmeyen sigortalılar, çalışmalarını hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse bu çalışmaların Kurumca dikkate alınacağı belirtilmiştir. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı, kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli, daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de, çalışmanın konusu, niteliği, başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde -işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının çalıştığını iddia ettiği işyerinin davalı işveren tarafından belediye yapılan kültür merkezi inşaatı olduğu, 2009-2011/3. aylar arası dönem bordrolarının getirtildiği, davacı adına 07/07/2009, 14/04/2010 ve 04/05/2011 tarihli işe giriş bildirgelerinin internet yoluyla Kuruma verildiği, 2010/6, 7 ve 9. aylara ilişkin para makbuzlarında davacıya ödenen ücretin 700,00 TL olduğu, davacı tarafından gösterilen tanıklarla, bildirimleri kısmi olan bordro tanıkları beyanlarında davacının şantiyede gece bekçisi olarak çalıştığını, bazıları aldığı ücreti bilmediklerini bazıları ise 700,00 TL ücret aldığını belirttikleri, davacıya ait hizmet döküm cetvelinin dosyada bulunmadığı ancak bilirkişi raporuna göre davalı işveren tarafından kısmi bildirim yapıldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, verilen karar sigorta primine esas ücret yönünden yerinde ise de, hüküm altına alınan ve reddedilen süreler yönünden hatalı olmuştur. Çünkü davacıya ait hizmet döküm cetvelinin getirtilmediği, uyuşmazlık konusu dönemi kapsayacak şekilde bordro tanıklarının resen tespit edilip dinlenmediği, davacının bekçilik yaptığını iddia ettiği işyeri davalı işveren tarafından bir kamu kurumu olan belediyeye yapılan kültür merkezi inşaatı olup, ilgili belediye başkanlığından inşaata başlama ve teslim etme tarihlerinin araştırılmadığı böylece davacının çalışma olgusunun yeterli ve gerekli bir araştırmayla hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlenmeden sonuca gidildiği görülmektedir.
Yapılacak iş; Kurumdan davacıya ait hizmet döküm cetvelini istemek, dosyadaki dönem bordrolarından bordro tanıklarını resen tespit edip dinlemek, gerekirse Kurum, vergi idaresi, belediye ve emniyet müdürlüğü gibi kamu kurumları aracılığıyla tespit edilecek komşu işyerlerinin işverenleri veya bu işverenlerin resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlarının beyanlarına başvurmak, ilgili belediye başkanlığından davalı işverenin inşaata başlama ve inşaatı tamamlayıp teslim etme tarihlerini sormak ve davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 29/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.