Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/241 Esas 2015/962 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından kusur belirlemesi, tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddi yönünden; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi, yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle "davacı kadının yurt dışında kuaför olarak çalıştığının, sürekli ve düzenli gelirinin bulunduğunun, Türk Medeni Kanunun 175. maddesi koşullarının davacı yararına gerçekleşmediğinin, davacı (kadın)"ın yoksulluk nafakası talebinin reddinin sonucu itibariyle doğru olduğunun anlaşılmasına göre, davalı (koca)"nın tüm, davacı (kadın)"ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu olarak kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı (koca)"nın eşine zaman zaman fiziksel şiddet uyguladığı, manevi bağımsızlığı olan müşterek konut teminine yanaşmadığı, davacı (kadın)"ın ise, evi terk ettikten sonra eşinin rızasını almadan gebeliğine son verdiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya neden olan olaylarda her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte, davalı (koca)"nın daha fazla kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Durum böyle olduğu halde tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı (kadın)"ın maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat taleplerinin reddi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.02.2015 (Prş.)