12. Ceza Dairesi 2017/9546 E. , 2019/8261 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi : İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme, Suç üstlenme
Hüküm : Sanık A.. K.. yönünden; TCK"nın 270, 62, 53/1, 3. maddeleri uyarınca 10 ay hapis,
Sanık E.. M.. yönünden; Taksirle ölüme neden olma suçundan TCK"nın 85/1, 62, 53/6.maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis, Suç üstlenme suçundan TCK"nın 38, 270, 62, 53/1, 3, 58/6, 7. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis
Temyiz Eden : Sanık E.. M.. müdafii, sanık A.. K.., Katılanlar vekili
Tebliğnamedeki düşünce : Red, Onama
Taksirle öldürme ve suç üstlenme suçundan sanık E.. M.."nın, suç üstlenme suçundan sanık A.. K.."nın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık E.. M.. müdafii, sanık A.. K.., katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçu açısından 14/10/2014, suç üstlenme suçu açısından ise 15/10/2014 olan suç tarihi, gerekçeli karar başlığına 16/10/2014, 28/10/2014 olarak yazılmış ise de; bu husus mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
A-Katılanlar vekilinin sanıklar hakkındaki suç üstlenme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Meydana gelen trafik kazasında ölen E.. K.."in mirasçıları olan katılanların, suçtan doğrudan zarar görmediklerinden bu suç açısından katılma hakları ve hükmü temyiz haklarının bulunmadığı anlaşılmakla, vekillerinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B-Sanık E.. M.. müdafii ile sanık A.. K.."nın sanıklar hakkındaki suç üstlenme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık E.. M.. müdafii ile sanık A.. K..’nın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
C-Sanık E.. M..lı hakkındaki taksirle öldürme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafii ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 2. bendinin 1. paragrafında yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araç” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
