Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/23 Esas 2019/8256 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/23
Karar No: 2019/8256
Karar Tarihi: 09.07.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/23 Esas 2019/8256 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu sonucu, sanığın lehe hükümlerin uygulanması gerektiği kararlaştırılmıştır. Ancak kanuna aykırı davranıldığı gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Hüküm bozulma sebepleri şunlardır:
1. Sanığın hapis cezasının adli para cezasına çevrilmiş olması
2. Sanığın hapis cezasına çevrilirken adli para cezasının belirlenmesinde CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılmış olması
3. Katılan lehine vekalet ücretinin Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenmemiş olması.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/1 ve 89/2-d maddeleri: Taksirle yaralama suçunu tanımlayan kanun maddeleri
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Taksirle yaralama suçu için ceza hükümleri içeren kanun maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 50/2 maddesi: Hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü haller için ceza hükümleri içeren kanun maddesi
- CMK'nın 232/6 maddesi: Hükmün açıklanmasına dair usul ve esasları belirleyen kanun maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321 maddesi: Hükmün bozulması hallerinin düzenlendiği

12. Ceza Dairesi 2018/23 E. , 2019/8256 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Kozan 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-d, 52/2-4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen 9 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve uygulama maddesinin belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
3-Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.