Taraflar arasındaki “işçilik alacakları“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Üsküdar 2.İş  Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 14.6.2006 gün ve 2004/63 E- 212 K.           sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay  9.Hukuk Dairesinin 19.3.2007 gün ve 2007/22103 E. 2007/7240 K.  sayılı ilamı ile, (...1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığıkanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 
2-Dosya içeriğinden davalıya ait işyerinde hizmet akdi ile çalışan davacının işverenin bilgisi dışında işyerinde mevcut hurdaları sattığı, bu durumun ortaya çıkması nedeniyle işyerini terk ettiği 29-30-31/1.2003 tarihlerinde işe devamsızlık yaptığı, bu nedenle 3.2.2003 tarihinde haklı nedenlerle davalı işverence hizmet akdinin feshedildiği, ihbar ve kıdem tazminatının reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü: 
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 7.11.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.