Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/130 Esas 2018/1104 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/130
Karar No: 2018/1104
Karar Tarihi: 12.04.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/130 Esas 2018/1104 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, 2018/130 E. ve 2018/1104 K. sayılı kararında, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçlamasıyla mahkum olduğunu ve temyiz başvurusunun esastan reddedildiğini belirtmiştir. Verilen kararda, Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının suçun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve hükme esas alınan tüm delillerin kanuna uygun olarak elde edildiği belirtilmiştir. Kararda, TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddelerinin uygulandığına ve sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediğine karar verilmiştir.

16. Ceza Dairesi 2018/130 E. , 2018/1104 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5.
maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik
istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre duruşmalı olarak yapılan inceleme sonunda gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin tespit edildiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmada ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
TEFHİM ŞERHİ:
12.04.2018 tarihinde verilen iş bu karar, Yargıtay Cumhuriyet savcısı ... .. huzurunda, duruşmada sanık ...’ın savunmasını yapmış bulunan Av. ... ve Av. ... ... yokluklarında, 18.04.2018 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.