MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargılama sırasında başka suçtan dolayı mahkemenin yargı çevresindeki bir cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanığa duruşmalardan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorularak bu hususta bir karar verilmeden yokluğunda hüküm kurulması suretiyle savunma hakkı kısıtlanarak 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
05.05.2013 tarihli tutanak, müşteki ..."ın beyanı, savunması ile tüm dosya kapsamına göre sanığın, olay günü karşılaştığı mağduru bisiklete bindirip zorla götürdüğü sırada durumu farkeden polisler tarafından yakalanması şeklinde gerçekleşen olayda, eylemin cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilerek sanığın 5237 sayılı TCK"nın 109/2. maddesi ile cezalandırılması yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanunun 109/1. maddesi uyarınca mahkûmiyetine karar verilmesi,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.