21. Hukuk Dairesi 2015/9732 E. , 2016/3019 K.
"İçtihat Metni"
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan vekili ile İ.. M.. ve A.. M.. tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davacı, 1989,1990, 1991, 1992 ve 1993 yıllarında İ.. M..nde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmaların tespitini istemiştir. Mahkemece, davacının davalı İ.. M..ne ait işyerinde 1989/3. dönemde 120 gün,1990/2 dönemde 74 gün,1990/3 dönemde 110 gün,1991/1 dönemde 14 gün,1991/2. Dönemde 112 gün,1992/1. Dönemde 14 gün,1992/2. Dönemde 61 gün,1992/3. Dönemde 75 gün,1993/3. Dönemde 90 gün olmak üzere toplam 670 gün SGK "ya bildirilmeksizin çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacı adına Savur İlçe Müdürlüğünden 15.08.1989,15.06.1990,01.05.1991,01.05.1992,16.08.1993 tarihli işe giriş bildirgelerinin davalı Kuruma intikal ettiği,hizmet cetvelinde sadece 1993/2 dönemde 29 gün hizmetinin görüldüğü,1990,1991,1992,1993 yıllarına ait puantaj cetvelleri ile ücret bordrolarının dosyaya sunulduğu, ücret bordrosu ve puantaj cetvellerinde davacı adına mahkemece hüküm altına alınan dönemlerde sigorta primi kesintisi yapıldığı, ancak 1989 yılına ait maaş ödeme belgesi,puantaj cetvelinin dosyada bulunmadığı görülmektedir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Öte yandan, davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında, çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Nitekim, davacıya ait kimi çalışmaların resmi kayıtlara intikal ettirildiği de tartışmasızdır.Bunun dışında davacının, kayıtlarda gözükmeyen çalışmalarının hangi nedenle bildirim dışı kaldığı gereğince ve yeterince araştırma konusu yapılmamıştır.
Somut olayda,davacının ücret bordrosu bulunduğu halde Kurum kayıtlarına yansıtılmayan 1990/2. dönem ve sonrası bakımından davalı işyerinde çalıştığının tespitine karar verilmesi doğru ise de , ücret bordrosu bulunmayan 1989 /3. dönemi ile ilgili ücret belgeleri ve bu dönemde davacıya ücret ödenip ödenmediği, ödeme yapılmışsa kim tarafından ödendiği hususu araştırılmadan, bu döneme ait maaş belgeleri ve puantaj kayıtları getirtilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş; 1989 /3. döneme ait ücret ödeme bordrosu olup olmadığını saptamak, bu belgelerde noksanlık varsa, bunun nedenini araştırmak, davacının ücretinin kim tarafından ödendiğini tesbit etmek, giderek işveren kuruluşun davacının çalıştığı dönemlerde görev yapan yetkili şef, amir, müdür gibi yetkili kişilerini dinlemek ve sonucuna göre 15.08.1989 tarihli bildirge sonrası 120 günlük süre ile ilgili ödeme belgelerini araştırarak bir karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 29/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
