Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/2239 Esas 2015/2283 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :
İhtiyati tedbir talep eden davacılar vekili, davalı kooperatif üyesi olan müvekkillerine bildirilmeden kur"a çekildiğini, bu durumdan 26.10.2014 tarihli olağanüstü genel kurul toplantısıyla haberdar olunduğunu, müvekkilerine isabet edecek dairelerin kur"alarının, müvekkillerinin yerine başka üyelerce çekildiğini ileri sürerek, kur"a çekiminin ve 26.10.2014 tarihli olağanüstü genel kurul toplantısında alınan ferdileşme işlemine yönelik kararının iptaline, genel kurul kararın ifasının tedbiren durdurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 10.12.2014 tarihli karar ile ihtiyati tedbir talebinin kabulüne, davalı kooperatifin 26.10.2014 tarihli genel kurulunda alınan ferdi mülkiyete geçilmesi yönündeki kararının ifasının yargılama sonuçlanana kadar durdurulmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
HMK"nın 394. maddesi uyarınca ihtiyati tedbirin kabulü kararı aleyhine sadece itiraz yolu açıktır. Davalı tarafça HMK"nın 394. maddesi uyarınca mahkemeye itiraz edebilme olanağı var iken, itiraz yolu tüketilmeden kararın temyizi cihetine gidilmiştir.
Öte yandan, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı ilamında; ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi kararlarının veya bu taleplerin kabulü halinde, itiraz üzerine verilen kararların bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği öngörülmüştür.
Mahkemece verilen karar, itiraza tabi ve bu aşamada temyiz yolu kapalı olup, itiraz üzerine verilecek kararın dahi anılan İBK uyarınca temyiz yolu kapalıdır. Bu durumda mahkemece, temyiz isteminin, ihtiyati tedbir talebinin kabulüne ilişkin kararın temyizi kabil olmadığı gerekçesiyle HUMK"nın 432/4. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekirken, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay"a gönderilmesi doğru olmamış, temyiz isteminin reddi kararı 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, karşı taraf-davalı vekilinin ihtiyati tedbir kararına yönelik temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.