Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/9742 Esas 2019/4258 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9742
Karar No: 2019/4258
Karar Tarihi: 25.04.2019

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/9742 Esas 2019/4258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir nakliyat şirketinde çalışırken işten ayrıldıktan sonra şirketin yedek lastiğini iade etmediği gerekçesiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlemekle suçlanmıştır. Ancak mahkeme, katılanın soyut beyanının dışında herhangi bir kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar vermiştir. Temyiz incelemesinde de mahkeme kararının isabetli olduğu belirtilerek hükümlerin onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 155. maddesi uyarınca cezai yaptırım öngörülmektedir.

15. Ceza Dairesi 2017/9742 E. , 2019/4258 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın sahibi olduğu nakliyat şirketinde çalışıp, ... plakalı tırın şoförlüğünü yaptığı, 11/05/2012 tarihinde iş yerinden ilişiğinin kesilmesinden sonra yaklaşık 1.400 TL değerindeki yedek lastiği iade etmediği, bu şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda;
Sanık savunması, katılan ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamına göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair katılanın soyut beyanından başka her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesine dayanan mahkemenin beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanın delillerin takdirinde yanılgıya düşüldüğüne, mahkumiyet hükmü kurulması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 25/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.