MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İ.İ.K.’nun 82/12 maddesi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tesbit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Borçlunun icra mahkemesine başvurusunda, ... ilçesi 3645, 6389 ve 336 parsel sayılı taşınmazlar üzerine haciz konulduğunu, bu malların müvekkilinin haline münasip evi ve geçimini sağladığı arazisi olduğundan hacizlerin kaldırılmasını talep ettiği, 6389 parsel sayılı taşınmazın tapuda mesken niteliği ile tamamının borçlu adına, 3645 parsel sayılı taşınmazın ise avlulu kerpiç ev niteliği ile 3/16 hissesinin borçlu adına ve 336 parsel sayılı taşınmazın ise tarla niteliği ile tamamının borçlu adına kayıtlı olduğu anlaşılmıştır. Mahkemece mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda da 3645 parsel sayılı taşınmazda ve ayrıca 6389 parsel sayılı taşınmazda mesken bulunduğunun belirlendiği görülmüştür.
Borçlunun birden fazla meskeninin olması halinde bunlardan herhangi birisi hakkında meskeniyet şikayetinde bulunması mümkündür. Bu nedenle mahkemece borçluya hangi taşınmaz için meskeniyet iddiasında bulunduğu açıklattırıldıktan sonra seçilen taşınmaz yönünden yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda bilirkişiden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, 3645 parsel ve 6389 parsel sayılı taşınmazların toplam değerlerini esas alarak hesaplama yapan bilirkişi raporuna dayalı olarak şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
Öte yandan kabule göre de; icra mahkemesince yapılan keşif neticesinde düzenlenen bilirkişi raporlarında taşınmazın değeri borçlunun haline münasip evi alabileceği değerin üzerinde belirlendiğine göre mahkemece, mahcuzun satışına, satışın borçlunun haline münasip evi edinebileceği miktardan az olmamak kaydıyla yapılmasına, satış bedelinden haline uygun meskeni alabileceği miktarın borçluya bırakılmasına şeklinde sonuca gidilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/11/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.