Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/111 Esas 2018/1093 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/111
Karar No: 2018/1093
Karar Tarihi: 10.04.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/111 Esas 2018/1093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, sanık silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu reddedilmiştir çünkü yargılama usulü kanuna uygun olarak yapılmış, deliller hukuka uygun olarak elde edilmiş ve suç tipi kanunlara uygun nitelendirilmiştir. Tüm iddia ve savunmalar temyiz incelemesine uygun biçimde ele alınmış, vicdani kanılar çelişmeyen verilere dayanmaktadır. Hüküm kanun maddelerine uygun olarak şahsileştirilmiştir. Kararda, suçlama TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62 maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi kapsamında ele alınmıştır.

16. Ceza Dairesi 2018/111 E. , 2018/1093 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62 ve 3713 sayılı
Kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.