İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/573 Esas 2020/10235 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/573
Karar No: 2020/10235
Karar Tarihi: 24.02.2020

İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/573 Esas 2020/10235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında iftira suçundan TCK'nın 267/1. maddesi uyarınca ceza tayini sırasında uygulama yeri olmayan TCK'nın 268/1. maddesi yollamasıyla ceza verilmesine karar verdi. Hüküm tarihinden önce yapılan değişiklikle adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrilmesi kararlaştırıldı. Sanığın adli sicil kaydında engel sabıkası bulunmayan ve üzerine atılı suç maddi zarar doğurmaya elverişli olmadığından hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına karar verildi. Sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelendikten sonra yeniden suç işlemesi durumunda CMK'nın 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı kararda tartışılmadı. Adli emanette bulunan belge ve deliller dosyada delil olarak saklanmadı. Kanun maddeleri: TCK'nın 267/1, 268/1, 5237 sayılı TCK'nın 50/6, 5275 sayılı CGTİK'nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkraları, CMK'nın 231/5. ve 6545 sayılı Yasa.

8. Ceza Dairesi 2018/573 E. , 2020/10235 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-)Sanık hakkında iftira suçundan TCK.nın 267/1. maddesi uyarınca ceza tayini sırasında uygulama yeri olmayan TCK.nın 268/1. maddesi yollamasıyla yazılması,
2-)Hüküm tarihinden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK.nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip 10. fıkrasınında yürürlükten kaldırılması karşısında infazda, yetkiyi kısıtlayacak şekilde hapisten çevrili adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
3-Sanık hakkında verilen hükmün 6545 sayılı Yasa değişikliği sebebiyle şartları oluşmadığından CMK.nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de suç tarihinin 6545 sayılı Yasanın yürürlük tarihi olan 18.06.2014"den önce olması da dikkate alındığında adli sicil kaydında engel sabıkası bulunmayan sanığın, üzerine atılı suçun maddi zarar doğurmaya elverişli bir suç olmaması, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını kabul etmesi karşısında, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelendikten sonra yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunun değerlendirilmesi ve sonucuna göre CMK.nın 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının kararda tartışılmaması,
4-)İddianame ile de talep edilmiş olmasına rağmen adli emanette bulunan belge ve delillerin dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.