Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4537 Esas 2019/8226 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4537
Karar No: 2019/8226
Karar Tarihi: 08.07.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4537 Esas 2019/8226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, taksirle öldürme suçundan mahkumiyeti TCK’nın ilgili maddeleri gereğince hüküm altına alınmıştır. Sanığın kusurunun olmadığına dair savunma reddedilmiş, verilen ceza ise fazla bulunmuştur. Ancak hüküm, adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesi ve belirlenen tam gün sayısı açıkça gösterilmediği için kanuna aykırıdır. Bu nedenle hüküm, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda düzeltme yapılarak onanmıştır.
TCK'nın ilgili maddeleri şunlardır:
- TCK 85/2: Taksirle öldürme suçunu tanımlar.
- TCK 62: Ceza indirim sebeplerini belirtir.
- TCK 50/1-a: Adli para cezasına çevrilebilecek hapis cezalarını sınırlar.
- TCK 50/3: İşlenen suçun özelliğine göre hapis cezasının uzunluğunu belirler.
- TCK 50/4: Uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilebileceğine dair hükümdür.
- TCK 52/2-4: Adli para cezasının hesaplanması ve uygulanmasına ilişkin hükümleri düzenler.
- TCK 63: Taksirle öldürme suçunda ceza artırım sebeplerini belirtir.

12. Ceza Dairesi 2019/4537 E. , 2019/8226 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/3, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, sanığın kusurunun olmadığına, ölenin önce kaldırım taşına çarptığına, sonra havalanarak sanığın aracına çarptığına, verilen ceza fazla olduğuna, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılanlar vekilinin, olayda bilinçli taksir olduğuna, verilen cezanın az olduğuna dair yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin 50/4 delaletiyle 50/1-a gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 1215 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 24300 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.