Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9566 Esas 2017/1329 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9566
Karar No: 2017/1329
Karar Tarihi: 23.02.2017

Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9566 Esas 2017/1329 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suçlu bulduğu sanık hakkında dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından hüküm vermiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 28.12.2004 tarihli kararında belirtildiği üzere, sanıkların eyleminin suçu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdir ve tartışması üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine aittir. Bu nedenle, her iki dava yönünden görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devam edilerek sanıklara hüküm verilmiştir. Bu kararın hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 158/1-f maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/9566 E. , 2017/1329 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ..." nün yokluğunda verilen kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine 02.07.2014 tarihinde öncelikle Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebliğ gerekirken doğrudanTebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebliği usulsüz olduğundan tebliğnamedeki ret isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, sanığın hükmü yasal süresinde temyiz ettiği kabul edilerek, sanık ... ile sanık ... ve Cumhuriyet savcısının temyiz başvurularının incelenmesinde;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.12.2004 gün ve 2004/173-228 sayılı kararında açıklandığı üzere, sanıkların bankanın maddi varlığı olan sahte çeki müştekiye vermek suretiyle resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını işlediğinin iddia ve kabul olunmasına göre; sanıkların eyleminin temas ettiği 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f maddesinde öngörülen suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek aralarında bağlantı bulunan her iki dava yönünden görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanıklar ile Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.