MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 28/05/2013 gününde verilen dilekçe ile idari yargı kararının uygulanmaması nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/11/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, idari yargı kararının yerine getirilmemesinden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, bozma ilamına uyulmasından sonra yapılan yargılamada, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, yargılamanın 17/11/2015 tarihli son oturumunda tefhim edilen hükmün ikinci bendinde " .. " karar verilmişken, aynı tarihte yazılan gerekçeli kararın hüküm fıkrasının ikinci bendinde ise " .. " karar verilmiştir. Kararın gerekçe kısmında ise; gerekçeli karar ile kısa karar çelişkisinin yazım hatasından kaynaklandığı açıklanmış, ancak bu durum kısa kararla gerekçeli karar arasındaki açık bir çelişkiyi ortadan kaldırmamıştır.
6100 sayılı HMK 298/2 maddesine göre gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.
Mahkeme kararındaki bu çelişkinin; bozma nedeni oluşturacağı ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 10/04/1992 gün ve 7/4 sayılı kararı ile sabittir.
O halde, mahkemece yapılacak iş; önceki kısa kararla bağlı olmaksızın; kısa karara uygun olarak gerekçesini yeniden düzenlemek veya gerekçeye uygun nitelikte yeni bir kısa karar oluşturmak ve bu şekilde kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiyi gidermektir.
Açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan yönden BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalılar vekilinin öteki temyiz nedenlerinin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.