Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15799 Esas 2016/816 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Mala zarar verme

HÜKÜM : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK"nın 152/1-c, 62, 50/1-a, 52, 52/4 maddeleri gereğince 6.000 TL adli para cezası

Bozma (sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü)


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’nin sahibi olmadığı halde iki adet kavak ağacını kendisine ait olduğunu söylediği ve diğer sanık ...’in de bu ağaçları kesmek suretiyle her iki sanığın iştirak halinde birlikte mala zarar verme suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda;
1-Sanık ... hakkındaki mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanığın kendisine ait olmadığı halde ağaçların kendisine ait olduğunu söyleyip kesilmesini sağladığı anlaşıldığından mala zarar verme suçunu işlediğine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,

2- Sanık ... hakkındaki mahkûmiyet hükmüne gelince;
Dere ıslah çalışması yapıldığı sırada formen olarak çalışan sanık ..."ın diğer sanık ..."nin suça konu kavak ağaçlarının kendisine ait olduğunu söyleyerek kesilmesini istemesi üzerine sanığın söz konusu ağaçları işçilerine kestirmesi eyleminde, sanığın ağaçların mülkiyetinin sanık ...’ye ait olduğunu ve onun talimatı ile ağaçları kestirdiğini savunması ve savunmayı destekleyen tanık Güleryüz Babahan anlatımının aksine yüklenen mala zarar verme suçu açısından sanığın kastının bulunduğuna ilişkin mahkûmiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak ve kesin delil elde edilmediğinden beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.