Kasten yaralama - silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/21538 Esas 2021/2351 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/21538
Karar No: 2021/2351
Karar Tarihi: 26.01.2021

Kasten yaralama - silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/21538 Esas 2021/2351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi üzerine, Ceza Genel Kurulu yapılan inceleme sonucunda, sanığın eşi olan müştekiyi ele geçirilemeyen bıçakla yaralamaya teşebbüs etmesi ve tokat vurarak yaralaması nedeniyle, eşe karşı silahla kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği ancak kararda hatalar olduğu saptanmıştır. Bunun sebebi sanığın eşine karşı silahla tehdit suçu ile yaralama suçu nedeniyle mahkum edilmesi ve ayrıca adli sicil kaydına göre mükerrir olması nedeniyle seçimlik ceza öngören kasten yaralama suçunda hapis cezasının tercih edilmemesidir. Bu nedenlerle, kararın kanuna aykırı olduğu sonucuna varılmış ve hükümlerin bozulması kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 58. maddesi: Mükerrir olanlar hakkında ceza verildiği takdirde bunlardan seçimlikce hapis cezası veya bir yıldan az olmamak üzere adlî para cezası ayrı ayrı veya birlikte verilebilir.
- TCK'nın 61. maddesi: Ceza mahkûmiyeti verilen kimse, mahkûmiyet hükmü kesinleşmedikçe suçunun mahkûmiyet kararıyla ortadan kalkacağı veya hükmolunan cezanın infazının ertelenmesi yahut hükmolunan adlî para cezasının tecil edilmesi halinde bu cezanın tecil edilen zaman kadar ortadan kalkacağına dair hükümlere rağmen, aynı veya başka bir suçu işlemekle, tekrar hüküm giydiği takdirde, infazı tehir edilen ceza, yeni bir suçtan kesinleşen cezadan sonra tecil edilen süre dahilinde hükümlü tarafından çekilecektir.

4. Ceza Dairesi 2017/21538 E. , 2021/2351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, Ceza Genel Kurulunun 30/11/2010 tarihli 2010/5-237 esas, 2010/242 sayılı kararında belirtildiği üzere kasten yaralama suçundan verilen kesin nitelikteki adli para cezası yanında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması nedeniyle anılan kararın temyize kabil olduğu belirlenerek dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın, eşi olan müştekiyi ele geçirilemeyen silahtan sayılan bıçakla yaralamaya teşebbüs etmesi ve ayrıca tokat vurmak suretiyle basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığının kabul edilmesi karşısında, eylemin bir bütün halinde eşe karşı silahla kasten yaralama suçunu oluşturduğu, eylemin işleniş şeklinin cezanın belirlenmesi sırasında TCK"nın 3 ve 61. maddeleri uyarınca alt sınırdan uzaklaşma gerekçesi olabileceği gözetilip sadece silahla eşe karşı kasten yaralama suçundan hükümlülük kararı verilmesi gerekirken hem silahla tehdit, hem de eşe karşı kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
2)Adli sicil kaydına göre mükerrir olan sanık hakkında seçimlik ceza öngören kasten yaralama suçunda hapis cezasının tercih edilmesi zorunluluğu düşünülmeden, adli para cezası seçilmek suretiyle TCK’nın 58/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.