Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R



Dava, davacının davalı işyerinde 14.03.1999-14.03.2006 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden,davalı işyerinin ayakkabı imalat yeri olup ,davacının davalı işyerinde işçi olarak çalıştığının iddia edildiği, davalı şirket tarafından davacı adına bildirilen hizmetlerin olmadığı ancak 02.09.2004-31.01.2005 tarihleri arasında dava dışı işyeri tarafından bildirilmiş hizmetlerinin olduğu, nizalı döneme ilişkin dönem bordroların dosyaya getirtildiği,davacının kesinleşen işçilik alacaklarına ilişkin dosyasında davacının 14.03.1999-14.03.2006 tarihleri arasında yılda 9 ay olmak üzere çalıştığının tespit edildiği, davalı işyerinin 30.06.1999 tarihinde şirkete dönüştüğü, tanık beyanları alınmadığı, aldırılan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulduğu görülmüştür.
Somut olayda; hükme esas alınan işçilik alacağı dosyasında beyanları alınanan bordro tanıklarının nizalı dönemin tümünde çalışmaları bulunmadığı gibi, davacının bir yılda kaç ay çalıştığı ve çalışmadığı ayların hangileri olduğu konusundaki beyanlarının davacının hizmet tespiti talebinin kabulü bakımından yeterli olmadığı görülmüştür.
Yapılacak iş; nizalı dönemin tümünde çalışması bulunan bordro tanıklarının adresini ve zabıta marifetiyle araştırıp, tespit ederek bu tanıkları dinlemek, bordrolarda adı geçen kişilerin adreslerinin tespit edilememesi veya bunların tanıklığıyla yetinilmediği taktirde, ilgili il müdürlüğünden, gerekirse zabıta, vergi dairesi ve meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu iş yeri çalışanlarının; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği, gerçek bir çalışma olup olmadığı, çalışmanın ne zaman başlayıp ne zaman bittiği, hangi aylarda çalışma olmadığı konularında yöntemince beyanlarını almak, gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 sayılı Yasanın 2, 6, 9 ve 79/10 maddeleri gereğince ortaya koyduktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Kabule göre de; hükümde davacının kesintisiz çalışmadığı kabul edilen sürede, hangi sürelerde çalıştığının tespitine karar verildiğinin gösterilmemesi de hatalı olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır..
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,25/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.