Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2012/16361 Esas 2012/33802 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için  Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Dosyadaki hacizlerin kaldırılmasına ilişkin talebin reddine dair icra müdürlüğü işleminin iptaline yönelik kararın, alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece kararın kesin olarak verildiğinden bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de; şikayete konu taşınmazlara konan haciz miktarı (Faiz ve masraflar hariç) 1.619.908,35 TL olup, karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının çok üzerinde olduğu anlaşıldığından mahkeme kararı temyize tabidir.
Açıklanan nedenlerle Bursa 1. İcra Hukuk Mahkemesi"nin 02.03.2012 tarih ve 2011/967-1084 sayılı "temyiz talebinin REDDİNE" ilişkin ek kararın kaldırılmasına oybirliği ile karar verildikten sonra asıl kararın incelenmesine geçildi.
Borçlunun daha önce aynı konuda Bursa 1. İcra Mahkemesi’ne yaptığı şikayet üzerine anılan mahkemece 14.02.2011 tarih ve 2011/73-173 sayılı hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar, icra mahkemesi kararları genel hükümlere göre yapılan yargılamalar yönünden (istisnalar haricinde) kesin hüküm oluşturmaz ise de; aynı konuda icra mahkemesince verilen önceki kararın kesinleşmesi halinde, bu karar daha sonra aynı konuda yapılmış bulunan şikayete karşı kesin hükmün sonuçlarını doğurur. Bir başka anlatımla icra mahkemesi, aynı konuda daha önce başka bir icra mahkemesi tarafından verilen kararı değiştirir nitelikte yeni bir karar veremez. Mahkemece, dosyada mevcut aleyhine temyiz yoluna gidilip gidilmediği belli olmayan 14.02.2011 tarih ve 2011/73-173 sayılı karar bulunduğu halde, bu kararda yer alan görüş aleyhine yeni bir sonuç doğurmak suretiyle bu kararı hükümden düşürür biçimde ve onun aksine yeni bir karar verilemez. Önceki karar yanlış ise, ancak aleyhine temyiz yoluna gidilmek suretiyle hatalı olduğu öne sürülebilir. Önceki kararın kesinleşip kesinleşmediği belli değildir. Bu durumda, mahkemece duruşma açılarak, derdestlik nedeniyle  ilgili şikayetin bekletici mesele sayılması ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile evrak üzerinde şikayetin kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının  temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/11/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.