Taraflar arasındaki “menfi tespit” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 6.Hukuk Mahkemesince dava konusuz kaldığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 07.10.2004 gün ve 2002/732-2004/469 sayılı kararın incelenmesi  Davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin   09.03.2006  gün ve 2005/3621-2006/2422 sayılı ilamı ile; (......Davalı-alacaklı, dava dışı borçlu C.B. hakkında icra takibi başlatmış ve davacı Adalet Bakanlığı’na da İcra ve İflas Yasası’nın 89. maddesi gereğince 1. haciz ihbarnamesi gönderilmiş,davacının itiraz etmemesi üzerine gönderilen 2. haciz ihbarnamesinden sonra davacı borçlu olmadığının tespiti isteminde bulunmuştur.
Davalı ise icra dosyasının kapandığını, hacizlerin kaldırıldığını, davayı kabul ettiğini belirterek, yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davacı üzerinde bırakılmasını istemiştir.
Mahkemece, dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, 1. haciz ihbarnamesine süresinde itiraz etmeyerek dava açılmasına neden olan davacının yaptığı masrafların üzerinde bırakılmasına ve davalı yararına hükmedilen vekalet ücretinin davacıdan alınmasına karar verilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı Bakanlığa ait Van Cezaevi inşaatının Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından dava dışı borçluya yaptırıldığı ve ödemelerin de Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından gerçekleştirildiği anlaşıldığına göre davacıya haciz ihbarnamelerinin gönderilmiş olması yerinde değildir. Şu durumda davacı dava açılmasına sebebiyet vermediğinden vekalet ücreti ve yargılama giderinden sorumlu tutulamaz.
Mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle davacının yargılama giderleri ile yargılama giderlerinden olan vekalet ücreti ile sorumlu tutulmuş olması doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
 
   HUKUK GENEL KURULU KARARI
 Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle Davacı Adalet Bakanlığı yönünden 11.10.2001 tarih, 62316 yazı ile itirazda bulunulmuş olmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç :  Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 31.10.2007 gününde, oybirliği ile karar verildi.