Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/17702 Esas 2020/16505 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17702
Karar No: 2020/16505
Karar Tarihi: 16.11.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/17702 Esas 2020/16505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakaret suçundan beraatına ve tehdit suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Ancak, temyiz sürecinde uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve hakaret suçunun da uzlaşmaya tabi hale geldiği belirtilmiş ve hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. CMK'nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş, sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında alındığı, sanığa isnat edilen hakaret suçu önceden de uzlaşma kapsamında ise de, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçları ile birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması belirtilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2017/17702 E. , 2020/16505 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit,hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık hakkında katılana karşı tehdit suçundan verilen beraat kararı bakımından;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik yönelik katılan ..."in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B- Sanık hakkında katılana karşı hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün temyizine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında alındığı, sanığa isnat edilen hakaret suçu önceden de uzlaşma kapsamında ise de, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçları ile birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve tehdit suçundan sanık hakkında beraat kararı verilmesi karşısında, hakaret suçunun da uzlaşmaya tabi hale geldiği gözetilerek, CMK"ın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı ve katılan ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Hükme iştirak eden üye ..."un, 26.12.2020 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK"nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.