Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/5209 Esas 2018/7123 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5209
Karar No: 2018/7123
Karar Tarihi: 16.05.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/5209 Esas 2018/7123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları dikkate alındığında suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, mahkeme kararı bazı hatalar içermektedir. İlk olarak, sanığın eyleminin yanlış nitelendirme ile TCK’nın 142/1-b. maddesi kapsamında kalmış olması nedeniyle, sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmiştir. İkinci olarak, hırsızlık suçundan kurulan hükümde uygulama maddesi TCK'nın 142/2-d maddesi yerine 242/2-d. madde olarak yanlış yazılmıştır. Üçüncü olarak, konut dokunulmazlığının ihlali suçu birden fazla kişi tarafından işlendiği için sanık hakkında TCK’nın 119/1-c maddesi uygulanmamıştır. Dördüncü olarak, hüküm fıkrasında tekerrür uygulamasına esas alınan sabıka kaydı hakkında yanlış bir değerlendirme yapılmıştır. Beşinci olarak, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan Anayasa Mahkemesi iptal kararı nedeniyle hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 142/1-b. maddesi
- TCK’nın 119/1-c. maddesi
- TCK’nın 58/6. maddesi
-

17. Ceza Dairesi 2016/5209 E. , 2018/7123 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin beyanına göre, sanığın olay tarihinde müştekinin yaşı küçük oğlunun pencerenin kenarında unuttuğu anahtarı alarak hırsızlık yaptığının ve anahtarı bıraktığı yerin herkes tarafından kolayca görülebilecek bir yer olduğu dikkate alındığında, sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-b. maddesi kapsamında kalması nedeniyle, yanlış nitelendirme ile sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
2-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde uygulama maddesinin TCK"nın 142/2-d maddesi yerine 242/2-d. maddesi olarak yanlış yazılması,
3-Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında aynı Yasa"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
4-Hüküm fıkrasında, TCK’nın 58/6 maddesinin uygulanmasına esas alınan sabıka kaydının 1412 sayılı CMUK’nun 305/son maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının gözetilmemesi,
5-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...’ün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.