MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada...3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen22/12/2015 tarih ve 2011/86-2015/1026 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 18.12.2018 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “..." ibareli markalarının inşaat sektörünün bir kalemi ve kozmetik sektörü dışında bütün sektör ve işkolları sınıflarına bağlı ürünler için uzun süreden beri tescilli olduğunu, "... SÜRÜCÜ KURSU" isminin davalı tarafından kullanıldığını, gerek kartvizitlerinde gerekse tabelalarında kullanılan görselin, müvekkil adına tescilli markalar ile aynı renk ve dizaynda olduğunu, karıştırılma ihtimali bulunduğunu ileri sürerek, tecavüz neticesi uğranılan zararın giderilmesi ve maddi ve manevi zararın tazmini için 10.000 TL manevi ve fazlaya dair hakları saklı kalmak ve belirsiz alacak kapsamında olmak kaydı ile 2.000 TL maddi tazminat olmak üzere 12.000 TL"nin davalıdan tahsilini, marka hakkına tecavüz dolayısı ile müvekkil markasının basılı olduğu eşya ve levhalara el koyulmasına ve imhasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 39.398,38 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın zamanaşımı süresi içinde açılmadığını, davacının markası aleyhine kullanmama sebebine dayalı hükümsüzlük davası açtıklarını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının kendisine ait kartvizitte yer alan “... SÜRÜCÜ KURSU” ibaresinde “...” kelimesini sürücü kursu kısmına göre daha kalın puntolarla belirginleştirerek, bu kelimeyi ön plana çıkartmak suretiyle ticaret ünvanını ünvansal kullanmaktan ziyade (ticaret sicilinde tescilli olduğu şekilde kullanmayarak) markasal olarak kullandığı, davalının davacı aleyhine açılan hükümsüzlük davasının bekletici mesele yapılması talebinin davayı uzatmaya yönelik olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile 39.398,38 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, davacının marka hakkına tecavüz eden davalıya ait basılan eşya, levha, kartvizit vs. eşyalara el konulmasına ve imhasına karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
(1) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki (2) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
(2) Davacı, kendi adına tescilli ""..."" markasının davalının kartvizit ve tabelalarında tescilli ticaret ünvanında yer aldığı şekliyle değil, kendi markasına tecavüz oluşturacak şekilde markasal kullanıldığını ileri sürerek, marka hakkına tecavüz sbeebiyle tazminat talebinde bulunmuş olup, 556 sayılı KHK"nın 66/b maddesine göre marka hakkına tecavüz edenin markayı kullanmak yoluyla elde ettiği kazanca göre hesaplama yapılmasını talep etmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı şirketin kuruluş tarihinden dava tarihine kadarki dönemde elde ettiği toplam kazancın 39.398,38 Tl olduğu tespit edilmiş olup, mahkemece bu tespit yerinde görülerek taleple bağlı kalınmak suretiyle 2.000 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş ise de, davalı tarafça markasal kullanımın başladığı tarih ve bu kullanımın davalının kazancına etkisi değerlendirilmeksizin, davalı şirketin toplam kazancının, marka hakkına tecavüz edenin markayı kullanmak yoluyla elde ettiği kazanç olarak kabul edilmesi doğru olmamıştır. Bu durumda, davalı şirketin ""..."" markasını kartvizit ve tabelalarında hangi tarihten itibaren kullanmaya başladığı ve bu kullanımının kazancına etkisi belirlenerek maddi tazminata ve buna uygun düşecek miktarda bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, hükmün temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
(3) Davacı vekili 23.10.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 39.398,38 Tl olarak artırarak, maddi ve manevi tazminat taleplerinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş ise de, mahkemece davacının ıslah dilekçesinin nazara alınmaması doğru olmamış ve hükmün temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 20/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.