Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1502 Esas 2014/5401 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1502
Karar No: 2014/5401
Karar Tarihi: 14.05.2014

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1502 Esas 2014/5401 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi         2013/1502 E.  ,  2014/5401 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 4 - 2010/334927
    MAHKEMESİ : Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 02/11/2010
    NUMARASI : 2010/211 Esas, 2010/1238 Karar
    SUÇ : Tefecilik


    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanık O.. L.. hakkında verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
    Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda bir kişiye birden fazla kazanç amacıyla ödünç para verdiği anlaşılmasına rağmen TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
    Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
    Sanık C.. O.. hakkında verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde ise;
    Katılan M.. A.."ın diğer sanıktan aylık % 10 faiz karşılığı aldığı paranın gerçek sahibinin kendisi olduğunu söyleyerek paranın kendisine ödenmesini istediği ve şikayetçinin sanığa verdiği para ve senedi ortağı O.. L.."e verdiğinden bahisle tefecilik suçundan açılan kamu davasında; M.. A.."ın 24/04/2007 tarihli ifadesinde sanığa ilişkin bir şikayetinin bulunmaması, 16/09/2009 tarihli ifadesinde ise O.. L.."e olan borcunun bir kısmını sanığa ödediğini belirtmesi, sanığın ise faiz karşılığı ödünç para vermediğini, katılanın diğer sanığa olan borcunun bir kısmını iletmesi için kendisine verdiğini, aldığı parayı O.. L.."e ulaştırdığını savunması karşısında dosya kapsamına göre sanığın kazanç amacıyla katılana ödünç para verdiğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü kuşkudan uzak delil bulunmadığı nazara alınarak beraet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden oluşa, dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçeler ve yanılg
    Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.