MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01/04/2005-17/11/2014 tarihleri arasında davalı şirkette Back Ofis Çözüm Yetkilisi olarak çalıştığını, iş akdinin performans düşüklüğü iddiası ile subjektif bir değerlendirmeyle feshedildiğini, yaklaşık 10 yıl sorumlu şekilde çalışan davacının iş sözleşmesi feshinde son çare ilkesine uyulmadığını, davalının objektif bir performans ölçüm ve değerlendirme sistemi bulunmadığını, uygulamanın davacıya tebliğ edilmediğini, objektif bir sistem olmadığını, davalının eski çalışanları işten çıkarıp daha düşük ücretli yeni işçiler istihdam ettiğini beyan ederek davacının işe iadesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı firmada Back Ofis Çözüm Yetkilisi olarak çalıştığını, görevinde yöneticileri tarafından yapılan sözlü ve yazılı uyarılara, geribildirim ve eğitimlere rağmen iş sonuçlarının ekip ortalaması altında kaldığını, gelişim planına tabi tutulmasına karşın gerekli gelişimi gösteremediğini, performansının sürekli en düşük seviyede kaldığını, defalarca hedef bildirimi yapıldığını ama ulaşamadığını, yine defalarca kendisi ile mutabık kalınarak performans iyileştirme planı hazırlandığını ama beklentileri karşılamadığını, savunmalarında da görüleceği gibi özel hayatındaki ailevi sorunları ve uzun süredir aynı görevde olması sebebiyle motivasyon kaybı olduğunu beyan ettiğini, devamlı kendini işten çıkartmaya zorlamak kastıyla hareket ettiğini ve sürekli kasıtlı düşük performans gösterdiğini, savunmalar incelendiğinde davalı şirketin feshe son çare olarak yaklaştığının görüleceğini, son dönem performansları ölçüldüğünde ekip içinde sürekli sonuncu olduğunu, kendisi ile birlikte performans iyileştirme planına tabi tutulan çalışanlardan gelişim gösterenlerin çalışmaya devam ettiğini beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davacının çalıştığı süre boyunca kendisine verilen talimatları emir ve direktiflere uygun olarak yerine getirmediğine, işyerinde olumsuzlukların ortaya çıktığına ilişkin herhangi somut bir delil sunulmadığı, davacının performansının düşük olduğunun kanıtlanmadığı, feshin son çare olması ilkesine aykırı davranıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Somut uyuşmazlıkta davacının performansının düşük olduğu gerekçesiyle alınan 24.10.2014 tarihli savunmasında uzun zamandır aynı görevde olması nedeniyle motivasyon kaybı olduğunu belirtip işsizlik sigortasından yararlanacak şekilde kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenerek iş sözleşmesinin sonlandırılmasını talep etmiştir. Davacının iş sözleşmesi de performans düşüklüğü yanında savunmasındaki bu talebi de gözetilerek 4857 sayılı İş Kanunu’nun 17. ve 18. maddesi uyarınca sonlandırılmıştır.
Davacının söz konusu beyanın irade fesadına uğratılarak alındığı iddia edilip kanıtlanmamıştır. Davacının söz konusu beyanı iş sözleşmesinin sonlandırılmasına yönelik bir tekliftir. Buna göre davacının iş sözleşmesi talebi doğrultusunda feshedildiğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi bozma nedenidir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM :
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davanın REDDİNE,
3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4.Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 470.00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5.Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre belirlenen 1.800 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak 14/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.