Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6620 Esas 2017/1302 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6620
Karar No: 2017/1302
Karar Tarihi: 23.02.2017

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6620 Esas 2017/1302 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte fatura kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararı, gerekli incelemelerin yapılmaması nedeniyle hatalıdır. Çünkü suçun maddi konusu fatura olduğundan, Vergi Usul Kanunu'nun öngördüğü zorunlu bilgileri içermesi gerekmektedir. Bu nedenle, mahkeme tarafından sanığın kullandığı sahte faturaların doğruluğu kontrol edilmeden hüküm verilmesi yanlıştır.
Mahkemenin hatalı kararı dört sebep nedeniyle bozulmuştur. İlk olarak, cezası ertelenen sanık için denetim süresinin ceza miktarından az olamayacağı gözetilmeden hüküm verilmiştir. İkinci olarak, sanık birden fazla sahte fatura kullanması nedeniyle temel cezadan artırım yapılması gerektiği halde artırım oranı yanlış hesaplanmıştır. Üçüncü olarak, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına rağmen sanığın hüküm giymesine sebep olan yasanın uygulamasını yeniden gözden geçirmek gerekmektedir. Son olarak ise uzun süreli hapis cezasının ertelenmesine karar verilen sanığın durumu yeniden değerlendirilmelidir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi (sahte fatura kullanımı ile ilgili düzenlemeler)
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi (zorunlu bilgileri içeren faturanın ö

11. Ceza Dairesi 2016/6620 E. , 2017/1302 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sahte fatura kullanma suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, sanık tarafından kullanıldığı iddia olunan 2005,2006 takvim yıllarına ait sahte fatura ayrıntılarının Vergi Dairesi"nden sorularak kanaat oluşturacak sayıda her yıla ait fatura aslı ya da onaylı suretinin istenerek dosya arasında bulundurulması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre ise;
2- TCK"nun 51/3. maddesine göre, cezası ertelenen hükümlü hakkında denetim süresinin alt sınırının hükmolunan ceza miktarından az olamayacağı gözetilmeden, ceza miktarından daha az denetim süresine hükmedilmesi,
3- Sanık hakkında 2005, 2006 yıllarında birden fazla sahte fatura kullanması nedeniyle temel cezadan 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesi gereğince artırım yapılırken artırım oranının sehven 1/6 yazılması,
4- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.