Mahkemesi : ... Ağır Ceza
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ...’un 5237 sayılı TCK’nun 103/2, 103/6, 35/2, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 8 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve mahsuba ilişkin, ... Ağır Ceza Mahkemesince verilen ... gün ve ... sayılı hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay ... Ceza Dairesince ... gün ve ... sayı ile ;
"Sonucun gerçekleşmiş olması nedeniyle neticesi sebebiyle ağırlaşmış suçlara teşebbüsün olanaklı bulunmadığı gözetilip 5237 sayılı TCK"nun 3... maddesinin aynı Kanunun 61/5. maddesindeki sıraya uygun olarak ancak 103/2. madde ile tayin edilen ceza üzerinden uygulanıp daha sonra 103/6. madde ile sonuç cezanın belirlenmesi gerekirken yazılı biçimde hüküm kurularak noksan cezaya hükmolunması" isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda ... gün ve ... sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 103/2, 103/6, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve mahsuba karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay ... Ceza Dairesince ... gün ve ... sayı ile ;
“Adli Tıp Kurumu Kanunu"nun 7 ve 23. maddeleri gereği usulüne uygun teşekkül etmeyen ihtisas kurulu raporuna dayanılarak karar verilmesi,
Kabule göre de;
Gerekçe ve ayrıntıları Dairemizin ... gün ve ... Esas, ... günlü bozma ilamında gösterildiği şekilde sırasıyla 5237 sayılı TCK"nun 103/2, 35/2, 103/6 ve 62. maddeleriyle uygulama yapılarak ceza tayin edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise ... gün ve ... sayı ile; eksik soruşturmaya ilişkin asıl bozma nedenine uyarak gereğini yerine getirmiş, kabule göre yapılan bozma nedenine ise asıl bozma doğrultusunda alınan yeni bilirkişi raporuna dayalı olarak direnerek sanığın önceki hükümdeki gibi cezalandırılmasına karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının 20.04.2012 gün ve 168057 sayılı “bozma” istekli tebliğnamesi ile kabule göre yapılan bozmaya direnilmeyeceğinden bahisle Yargıtay 14. Ceza Dairesine, Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 15.15.2014 gün ve 8257-6748 sayı ile bu konuda inceleme yapıp karar verme yetkisinin Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na ait olduğu gerekçesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; mağdurenin ruh sağlığının bozulması suretiyle gerçekleşen çocukların cinsel istismarı suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış halinde teşebbüs hükümlerinin uygulanmasının mümkün olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de; kabule göre yapılan bozmaya karşı direnilip direnilemeyeceği, buna bağlı olarak da yerel mahkemenin son kararının “yeni hüküm” niteliğinde olup olmadığı hususunun Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca öncelikle ele alınıp değerlendirilmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda kurulan ikinci hükmün Özel Dairece; "Adli Tıp Kurumu Kanunu"nun 7 ve 23. maddeleri gereği usulüne uygun teşekkül etmeyen ihtisas kurulu raporuna dayanılarak karar verilmesi ve kabule göre de 5237 sayılı TCK"nun 103/2, 35/2, 103/6 ve 62. maddeleriyle uygulama yapılarak ceza tayin edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması" isabetsizliklerinden bozulmasından sonra yerel mahkemece eksik soruşturmaya ilişkin asıl bozma nedenine uyularak gereğinin yerine getirildiği, ancak bu bozma doğrultusunda alınan yeni bilirkişi raporuna dayalı olarak kabule göre yapılan bozma nedenine direnilerek sanığın önceki hükümdeki gibi cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Ceza Genel Kurulunun 31.01.1994 gün 331-1, 30.09.2003 gün 230-236, 19.12.2006 gün 311-304 ve 04.12.2007 gün 236-260 sayılı kararlarında açıklandığı üzere “kabule göre” yapılan bozma, esasa ilişkin bozmadan farklı olup, dosyanın mevcut durumuna göre uyarı, öğreti ve yol gösterme niteliğindedir. Eksik soruşturmaya veya usule ilişkin bozmaya uyulduktan sonra toplanan delillerin değerlendirilmesi sonucu verilecek yeni kararda “kabule göre” yapılan bozma sebebinin ortadan kalkması da mümkündür. İşin esasına ilişkin bozmaya uyulduktan sonra kurulan hükmün yeni ve değişik nitelikli olması nedeniyle “kabul” kısmının aynen tekrarlanması ısrar niteliğinde değildir.
Bu itibarla, yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı olmayıp, bozmaya uyma sonucu verilmiş yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
... Ağır Ceza Mahkemesince verilen ... gün ve ... sayılı karar yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Dairelerin İş Bölümüne ilişkin olmak üzere Yargıtay Büyük Genel Kurulunca alınan 09.02.2012 tarih ve 1 sayılı karara göre çocukların cinsel istismarı suçundan açılan davalarda kurulan hükümleri temyizen incelemekle görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.09.2015 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.