Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/2035 Esas 2019/9868 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 19/04/2011 tarihinde, meskun mahalde gündüz ıslak zeminde bulunduğu yerden sola manevra ile karşıya geçerken ... plakalı araç ile ... plakalı araç arasında gerçekleşen kazada davacının ... plakalı araçta yolcu olduğunu ve yaralandığını, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla maddi ve manevi tazminat talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin sorumluluğunun sigortalı araç şoförünün kusuru oranında ve poliçe limitiyle sınırlı olduğunu, kusur raporunun Adli Tıp Kurumundan aldırılması gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili, asli kusuru kabul etmediklerini, manevi tazminata hükmedilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı tarafından açılan maddi tazminat talebinin kısmen kabulü kısmen reddi ile geçici işgöremezlik tazminatı olarak 2.400,00 TL"nin, müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacıya verilmesine, sürekli iş göremezlik tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 8.000,00 TL manevi tazminatın davalılar ... ve ..."den alınmasına karar verilmiş, karar davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalılar ... ve ... vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava Borçlar Kanunu"nun 45. maddesi (6098 sayılı TBK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı ve 47. maddesi (TBK m. 56) gereğince manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli ve tarafların kusur durumu da gözönünde tutularak, 818 sayılı BK"nun 47. maddesindeki (6098 sayılı B.K.’nun 56. maddesi) özel haller dikkate alınarak, hak ve nasafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nın 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nasafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında davacıya takdir olunan manevi tazminatın bir miktar yüksek olduğu anlaşılmakla, hak ve nasafet kuralları çerçevesinde bir miktar daha az manevi tazminata karar verilmesi gerekirken, somut olay ile bağdaşmayan miktarda manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ... vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ... ve ..."e geri verilmesine, 23/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.