MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/03/2017 tarih ve 2014/1001-2017/132 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı-karşı davacı... Holding A.Ş. vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davacının davalı şirketin A grubu 4200 adet hisse karşılığı 105.000.000.000 TL sermaye taahhüdü ile kurucu ortağı olduğunu, ana sözleşme ile üç yıllığına yönetim kurulu üyeliğine getirildiğini, sermaye taahhüt borcuna karşılık 07/06/1999 tarihine kadar 200.000 DM ödeme yaptığını ancak, 327 hisse karşılığı 8.175.000.000 TL sermaye ile şirkete ortak kaydedilmiş olduğunu, 327 payın karşılığı 65.400 DM olup, 134.600 DM alacaklı olduğunu ileri sürerek, 134.600 DM"nin faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, birleşen davada davacının hukuki yararı bulunmadığından davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili; davalı şirketin kurucu ortağı ve yönetim kurulu üyesi olan davacının,sermaye taahhüt borcunu yerine getirmediğini, davacının harcama kalemleri ile ilgili belge sunmadığını, bu dönemde yönetim kurulu başkan ve üyelerinin huzur haklarının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiş, birleşen davada ise davalıya borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.
Mahkemece uyulan bozma sonrası yapılan yargılama iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı şirket yönetim kurulu başkanı ..."in şirketi temsil ve ilzama tek başına yetkili olduğu, şirketi boçlandırcak her türlü senet, sözleşme,taahhüt vs. akit ve imzaya yetkili kılındığı, davalının, davacı tarafından sunulan gider kalemlerine ilişkin belgenin aksini muteber delillerle ispatlayamadığı, 20/03/1999 tarihli genel kurulda yönetim kurulu üyelerine 2.000 DM ücret ödenmesi hususunda karar alındığı, davacının da görevde bulunduğu üç aylık süre için yoplam 6.000 DM huzur hakkı talep edebileceği, yönetim kurulunca bir çok kez şirket yönetim kurulu ./..


üyelerinin şirket amaç ve kapsamı dahilinde ... dışında bir takım masraflar yapıldığı taktirde bunların ödeneceği anlamına gelen kararlar aldığı, davalı şirketin ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesinde (2002/453 E.-2004/489 K.) davacı aleyhine sermaye taahhüdünün ödenmeyen kısmının yerine getirilmesi konusunda alacak davası açtığı, mahkemece davacının davalı şirketin kuruluş sermayesinden dolayı herhangi bir borcunun bulunmadığı sebebiyle red kararı verildiği ve bu kararın Yargıtay 11. HD tarafından onandığı, davacının sermaye artırımı dolayısıyla da sermaye borcunun bulunmadığı, davacının 6.000 DM huzur hakkı, 48.200 DM temsilcilik ve komisyon ücreti, 35.000 DM araba kirası, 9.350 DM telefon ve kırtasiye gideri, 23.450 DM reklam masrafları olmak üzere toplam 122.000 DM alacağı bulunduğu gerekçesiyle asıl davada davanın KISMEN KABULÜ ile 122.000 DM karşılığı olan 62.377,61 Euro"nun faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, birleşen davada davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı/karşı davacı .... vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin huzur hakkının tahsiline ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Ancak taraflar arasında ihtilaf konusu olan İsviçre"de temsilcilik ve komisyon ücreti, araç kirası, telefon ve kırtasiye gideri, reklam masrafları, Avrupa ülkelerine gidiş geliş vs. masrafları yönünden dairemizin bozma ilamında "...anılan alacakların ne şekilde doğduğu davacıya açıklattırılıp ilgili kanıtları sorulup toplandıktan sonra davalı şirket defter ve kayıtları üzerinde uzman bilirkişilere kapsamlı inceleme yaptırılarak oluşacak sonuca göre bu altı kalemle ilgili davacının belirtilen meblağ alacağının varlığı ve niceliği belirlenerek uyuşmazlığın çözümü gerekirken, eksik incelemeye dayalı hüküm kurulması doğru görülmemiştir." belirtilmiştir. Bu durumda ... Holding yönetim kurulu başkanı tarafından düzenlenen ve davacının dayanağı olan belgenin bozma ilamı gözetildiğinde davanın kabulü için tek delil olarak kabulü mümkün bulunmamaktadır. Bu nedenle gerçek bir alacağın varlığının tespiti için davacı taraf bir takım fotokopiler ibraz etmişse de, 05.02.2014 tarihli bilirkişi raporunda bu belgelerin bir çoğunun fotokopi olduğu, harcamaların şirket adına yapıldığına dair bir açıklama bulunmadığı ve bu belgelerin iddianın ispatı için yeterli olmadığı belirtilmiştir. Anılan rapora rağmen mahkemece bu kalemler yönünden davanın kabulüne karar verilirken bir kısım yönetim kurulu kararlarına atıfta bulunmuş ise de; yönetim kurulu kararlarında sadece 09.02.1999 tarih ve 20 sayılı karar davacı ile ilgili olup bu karar da davacının başkan yardımcılığına getirilmesi ile ilgilidir.Davacının, aracını davalı şirkete kiraladığını veya davalı şirket yararına harcama yaptığını ispatlayan bir karar bulunmamaktadır.
Bu durumda mahkemece yazılı gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yer alan gerekçelerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 19/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.