Taraflar arasındaki “alacak“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 7.Asliye Hukuk  Mahkemesince davanın reddine  dair verilen 11.09.2001  gün ve 1999/596 E. 2001/426  K. sayılı kararın incelenmesi  davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay  4.Hukuk Dairesinin 21.11.2002 gün ve 2002/12714 2002/13296 K.  sayılı ilamı ile, (...1-Temyiz ilamında bildirilen gerektirici nedenler karşısında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun değişik 440.maddesinde sayılan nedenlerden hiçbirine uygun olmayan davalılar Y.Y. N. O.ve M. K.hakkındaki karar düzeltme istemleri reddedilmelidir.
2-Davalılar İ.O. ve N. Ö. ile ilgili karar düzeltme istemine gelince; Davacı idare 14.10.1998 tarihinde Beyazıt Meydanında türbanlı öğrencilerin okula alınmamasını protesto eden topluluğun dağıtılması sırasında davalıların dava dışı görevli polis memurunu yaralamaları nedeniyle 2330 sayılı yasa gereğince polis memuruna ödenen tazminatın rücuan tahsilini istemiş, yerel mahkemece iddia ispatlanamadığından davanın reddine karar verilmiştir. Dosya içinde mevcut İstanbul 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 1998/1520 esas sayılı dosyası içinde mevcut 14.10.1998 tarihli olay ve yakalama tutanağında davalı N.Ö.’nın devamlı slogan atarak görevli memurlara el ve ayak hareketleriyle fiili mukavemette bulunduğu ve aynı tarihli Yüzleştirme Tutanağında olayda yaralanan polis memuru H.M. tarafından kendisini yaralayan olarak dayalı İ. O.’u teşhis ettiği anlaşıldığına göre adı geçen davalılarla ilgili davanın reddedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir ise de yerel mahkeme kararı onanmış olduğundan davacı vekilinin karar düzeltme istemi kabul edilerek hükmün anılan davalılara ilişkin bölümünün bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü: 
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.