Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/10476 Esas 2018/7081 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Bozma öncesi tekerrüre esas alınan İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/56 Esas ve 2008/382 Karar sayılı kararındaki hapis cezasının bozma sonrası tekerrüre esas alınan Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/15 Esas ve 2005/2 Karar sayılı cezadan daha hafif olduğu, bu nedenle 5230 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 326/son. maddesi uyarınca aleyhe değiştirmeme ilkesi gözetilerek, 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/56 Esas ve 2008/382 Karar sayılı kararındaki hapis cezasının esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden önce 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “Seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümleleri eklenmek suretiyle ve “Sanığın adli sicil kaydında yazılı olan Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/15 Esas ve 2005/2. Karar sayılı kararındaki kesinleşen mahkumiyet hükmü esas alınmak suretiyle 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7-8. maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına; 5230 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 326/son. maddesi uyarınca aleyhe değiştirmeme ilkesi gözetilerek, 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/56 Esas ve 2008/382 Karar sayılı kararındaki hapis cezasının esas alınarak belirlenmesine” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.