İşyeri dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/15593 Esas 2018/8053 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15593
Karar No: 2018/8053
Karar Tarihi: 24.05.2018

İşyeri dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/15593 Esas 2018/8053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

18. Ceza Dairesi tarafından verilen 2016/15593 E., 2018/8053 K. sayılı kararda, sanığın işyeri dokunulmazlığını ihlal etmesi suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Sanık, yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın tebliğ edilmediğini savunarak eski hale getirme ile birlikte hükmü temyiz etme talebinde bulunmuştur. Ancak mahkeme, sanığın savunmasının alındığı sırada bildirdiği adresine usulüne uygun olarak yapılan tebliğin geçerli olduğunu ve temyiz talebini reddetmiştir. Bu nedenle, sanığın eski hale getirme isteği kabul edilmemiştir. Mahkeme kararında, 7201 sayılı Tebliğat Kanunu'nun 21/2 maddesi, CMUK'nın 310. ve 317. maddeleri de yer almaktadır. 7201 sayılı Tebliğat Kanunu'nun 21/2 maddesi, tebligatın MERNİS adresine yapıldığı durumda geçerli olduğunu belirtmektedir. CMUK'nın 310. maddesi, temyiz talebinin verildiği tarihten itibaren bir hafta içinde gerekçeli kararın tebliğ edilmesi gerektiğini belirtmektedir. CMUK'nın 317. maddesi ise eski hale getirme isteğinin koşulları bulunmadığı durumda talebin reddedileceğini belirtmektedir.

18. Ceza Dairesi 2016/15593 E. , 2018/8053 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresine göre dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın tebliğ edilmediğini savunarak eski hale getirme ile birlikte hükmü temyiz etme talepleri husununda karar verme yetkisinin CMK’nın 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay’a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin 05/03/2014 günlü karar hukuki değerden yoksun kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın savunmasının alındığı sırada bildirdiği MERNİS adresine 7201 sayılı Tebliğat Kanunun 21/2 maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliğinin geçerli olduğu anlaşılmakla, yokluğunda verilen hükmün 29/07/2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, CMUK’nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 28/01/2014 günü temyiz eden sanığın, koşulları bulunmayan eski hale getirme isteği ile vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 24/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.